Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Samemu Dawidowi. Błogosław, duszo moja! Panu. Panie, Boże mój! bardzoś się wielmożnym okazał.
[2] »Oblokłeś się w wyznanie i ozdobę; odziany światłością jako szatą.
[3] »Który rozciągasz niebo jako skórę: który okrywasz wodami wierzch jego: który kładziesz obłoki wstępem twoim, który chodzisz na skrzydłach wiatrowych.
[4] »Który czynisz Anioły twoje duchy, i sługi twoje ogień palący.
[5] »Któryś ugruntował ziemię na jéj stałości: nie nachyli się na wieki wieków.
[6] »Głębokości jako szata odzienie jéj; nad górami staną wody.
[7] »Na fukanie twoje ucieka, ulękną się głosu gromu twego.
[8] »Podnoszą się góry, i zniżają pola na miejsce, któreś im założył.
[9] »Zamierzyłeś kres, którego nie przestąpią, ani się wrócą okryć ziemię.
[10] »Który wypuszczasz źródła po dolinach: pośrodkiem między górami popłyną wody.
[11] »Będą pić wszystkie zwierzęta polne: osłowie dzicy czekać będą w pragnieniu swojem.
[12] »Nad nimi mieszkać będą ptaszkowie powietrzni; z pośrodka skał wydadzą głosy.
[13] »Który pokrapiasz góry z wysokości swoich, z owocu spraw twoich nasyci się ziemia.
[14] »Który czynisz, że siano rośnie bydłu: a zioła na posługę człowieczą, abyś wywiódł chleb z ziemie:
[15] »Aby wino uweseliło serce człowiecze; aby uweselił oblicze oliwą, a chleb serce człowiecze potwierdził.
[16] »Nasycają się drzewa polne i cedry Libanu, których nasadził.
[17] »Tam się wróble gnieździć będą: Herodyona gniazdo jest wodzem ich.
[18] »Góry wysokie jeleniom; opoki ucieczka jeżom.
[19] »Uczynił księżyc dla czasów: słońce poznało zachód swój.
[20] »Przywiodłeś ciemność, i stała się noc: w nię przechodzić będą wszystkie zwierzęta leśne.
[21] »Szczenięta lwie ryczące, aby porwały i szukały od Boga pokarmu sobie.
[22] »Wzeszło słońce, i zgromadzili się, i w jamach swoich położą się.
[23] »Wynidzie człowiek na robotę swoję, i na sprawy swoje aż do wieczora.
[24] »Jako wielmożne są, Panie, uczynki twoje: wszystkoś w mądrości uczynił: napełniona jest ziemia osiadłością twoją.
[25] »To morze wielkie, i szerokie odnogami: tam płazy, których niemasz liczby: zwierzęta małe z wielkiemi.
[26] »Tam okręty pływać będą: smok ten, któregoś stworzył ku naigraniu jemu.
[27] »Wszystkie na cię czekają, abyś im dał pokarm czasu swego.
[28] »Gdy im ty dasz, będą zbierać: gdy otworzysz rękę twoję, wszystkie się dobrem napełnią.
[29] »Ale gdy ty odwrócisz oblicze, zatrwożą się: odejmiesz ducha ich, i ustaną, i w proch się swój obrócą.
[30] »Wypuścisz ducha twego, a będą stworzone, i odnowisz oblicze ziemie.
[31] »Niechajże chwała Pańska będzie na wieki: będzie się Pan weselił w uczynkach swoich.
[32] »Który patrzy na ziemię, i czyni, że drży: który tyka gór, i kurzą się.
[33] »Będę śpiewał Panu za żywota mego: będę grał Bogu memu, póki mię stawa.
[34] »Niech mu będzie wdzięczna wymowa moja, a ja się rozkocham w Panu.
[35] »Niechaj ustaną grzesznicy z ziemie, a złośnicy tak, że ich nie będzie. Błogosław, duszo moja! Panu.