Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Przewodnikowi chóru, pieśń Dawida. Nie zamilknij Boże mojej chwały.
[2] »Gdyż usta niegodziwe, usta zdradzieckie są przeciw mnie rozwarte, przemawiają do mnie językiem fałszu.
[3] »Oplątali mnie słowami nienawiści i bez przyczyny mnie zwalczają.
[4] »Oskarżają mnie za moją miłość; a ja się modlę.
[5] »Zesłali na mnie złe za dobre i nienawiść za moją miłość.
[6] »Ustanów przeciwko niemu niegodziwca, a u jego prawicy niech stanie oskarżyciel.
[7] »Gdy będzie sądzony niech wyjdzie potępiony, a jego modlitwa niech się stanie grzechem.
[8] »Niech jego dni będą krótkie, a jego straż niech weźmie inny.
[9] »Niech jego dzieci będą sierotami, a jego żona wdową.
[10] »Niech się tułają jego synowie, żebrzą i proszą z dala od swoich ruin.
[11] »Niech lichwiarz zastawi sidła na wszystko, co do niego należy, i niech obcy zagarną jego pracę.
[12] »Niech mu nikt nie zachowa łaski i niech nikt się nie lituje nad jego sierotami.
[13] »Niech jego potomstwo będzie skazane na wytępienie, a w drugim pokoleniu niechaj wygaśnie ich imię.
[14] »Niech wina jego przodków będzie pamiętaną przez Boga, i nie zostanie zatarty grzech jego matki.
[15] »Niech będą ustawicznie przed WIEKUISTYM; niech zgładzi z ziemi ich wspomnienie.
[16] »Dlatego, że nie pamiętał czynów miłosierdzia i prześladował człowieka uciśnionego, biednego, utrapionego w sercu, by mu zgotować śmierć.
[17] »Umiłował przekleństwo więc niechaj na niego spadnie; nie pragnął błogosławieństwa więc niech się od niego oddali
[18] »Niech się odzieje przekleństwem jak swoją szatą; niech jak woda wsiąknie w jego wnętrze, i w jego kości jak olej.
[19] »Niech mu będzie jak płaszcz, którym się okrywa i pas, którym się zawsze opasuje.
[20] »Taką niech będzie od BOGA zapłata dla moich przeciwników, którzy się zmawiają przeciwko mojej duszy.
[21] »A Ty, WIEKUISTY, mój Panie, uczyń ze mną według Twojego Imienia, bo błogą jest Twoja łaska; ocal mnie.
[22] »Gdyż jestem uciśniony i biedny, a me serce zranione jest w moim wnętrzu.
[23] »Znikam jak cień, co ustępuje; tułam się jak szarańcza.
[24] »Me kolana gną się od postu, moje ciało wyzbyło się tłuszczu.
[25] »Więc stałem się dla nich pośmiewiskiem; widząc mnie potrząsają głową.
[26] »Dopomóż mi WIEKUISTY, Boże mój, wybaw mnie Twoją łaską.
[27] »Niech poznają, że to Twoja ręka, że to Ty, WIEKUISTY, uczyniłeś.
[28] »Niechaj oni złorzeczą a Ty błogosław; powstali więc się powstydzą, a Twój sługa będzie się radował.
[29] »Moi przeciwnicy odzieją się sromotą, jak opończą okryją się swoją hańbą.
[30] »A ja, mymi ustami, będę wielce wysławiał WIEKUISTEGO i pośród wielu Go chwalił.
[31] »Bo stanie po prawicy nędznego, by go wybawić od sędziów jego duszy.