Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Prawo bowiem, zawierając cień przyszłych dóbr, a nie sam obraz rzeczy, nie może nigdy przez te same ofiary, które co roku są nieustannie składane, uczynić doskonałymi tych, którzy przychodzą.
[2] »W przeciwnym razie przestano by je składać, dlatego że składający
je, raz oczyszczeni, nie mieliby już żadnych grzechów na sumieniu.
[3] »A jednak przez te
ofiary każdego roku odbywa się przypominanie grzechów.
[4] »Niemożliwe jest bowiem, aby krew wołów i kozłów gładziła grzechy.
[5] »Dlatego przychodząc na świat, mówi: Ofiary ani daru nie chciałeś, ale przygotowałeś mi ciało.
[6] »Całopalenia i ofiary za grzech nie podobały się tobie.
[7] »Wtedy powiedziałem: Oto przychodzę – na początku księgi jest napisane o mnie – abym spełniał twoją wolę, o Boże.
[8] »Powiedziawszy wyżej: Ofiar, darów, całopaleń i
ofiar za grzech nie chciałeś i nie podobały się tobie, choć składa się je zgodnie z prawem;
[9] »Następnie powiedział: Oto przychodzę, abym spełniał twoją wolę, o Boże. Znosi pierwsze, aby ustanowić drugie.
[10] »Za sprawą tej woli jesteśmy uświęceni przez ofiarę ciała Jezusa Chrystusa raz
na zawsze. [11] »A każdy kapłan staje codziennie do wykonywania służby Bożej, wiele razy składając te same ofiary, które nigdy nie mogą zgładzić grzechów.
[12] »Lecz ten, gdy złożył jedną ofiarę za grzechy na zawsze, zasiadł po prawicy Boga;
[13] »Oczekując odtąd, aż jego nieprzyjaciele będą położeni jako podnóżek pod jego stopy.
[14] »Jedną bowiem ofiarą uczynił doskonałymi na zawsze tych, którzy są uświęceni.
[15] »A poświadcza nam to także Duch Święty. Bo powiedziawszy najpierw:
[16] »Takie jest przymierze, które zawrę z nimi po tych dniach, mówi Pan: Włożę moje prawa w ich serca i wypiszę je na ich umysłach;
[17] »Potem dodaje: A ich grzechów i nieprawości więcej nie wspomnę.
[18] »Gdzie zaś jest ich odpuszczenie, tam nie
potrzeba już ofiary za grzech.
[19] »Mając więc, bracia, śmiałość, aby przez krew Jezusa wejść do Najświętszego Miejsca;
[20] »Drogą nową i żywą, którą zapoczątkował dla nas przez zasłonę, to jest przez swoje ciało;
[21] »I
mając wielkiego kapłana nad domem Bożym;
[22] »Zbliżmy się ze szczerym sercem, w pełni wiary, mając serca oczyszczone od złego sumienia i ciało obmyte czystą wodą.
[23] »Trzymajmy wyznanie nadziei niechwiejące się, bo wierny jest ten, który obiecał.
[24] »I okazujmy staranie jedni o drugich, by pobudzać się do miłości i dobrych uczynków;
[25] »Nie opuszczając naszego wspólnego zgromadzenia, jak to niektórzy mają w zwyczaju, ale zachęcając się
nawzajem, i to tym
bardziej, im bardziej widzicie, że zbliża się ten dzień.
[26] »Jeśli bowiem dobrowolnie grzeszymy po otrzymaniu poznania prawdy, to nie pozostaje już ofiara za grzechy;
[27] »Lecz jakieś straszliwe oczekiwanie sądu i żar ognia, który strawić ma przeciwników.
[28] »Kto gardził Prawem Mojżesza, ponosił śmierć bez miłosierdzia na podstawie zeznania dwóch albo trzech
świadków. [29] »Jak wam się wydaje, na ileż surowszą karę zasługuje ten, kto by podeptał Syna Bożego i zbezcześcił krew przymierza, przez którą został uświęcony, i znieważył Ducha łaski?
[30] »Znamy bowiem tego, który powiedział: Zemsta
do mnie
należy, ja odpłacę, mówi Pan. I znowu: Pan będzie sądzić swój lud.
[31] »Straszna to rzecz wpaść w ręce Boga żywego.
[32] »Przypomnijcie sobie dawne dni, kiedy to po oświeceniu znosiliście wielkie zmagania z cierpieniem;
[33] »Czy to gdy byliście publicznie wystawieni na pośmiewisko i prześladowania, czy też gdy staliście się uczestnikami
w cierpieniach tych, z którymi się tak obchodzono.
[34] »Cierpieliście bowiem ze mną w moich więzach i przyjęliście z radością grabież waszego mienia, wiedząc, że macie w sobie lepszą i trwałą majętność w niebie.
[35] »Nie odrzucajcie więc waszej ufności, która ma wielką zapłatę.
[36] »Potrzeba wam bowiem cierpliwości, abyście wypełniając wolę Boga, dostąpili
spełnienia obietnicy.
[37] »Bo jeszcze tylko bardzo krótka chwila, a przyjdzie ten, który ma przyjść, i nie będzie zwlekał.
[38] »A sprawiedliwy będzie żył z wiary, lecz jeśli się
ktoś cofnie, moja dusza nie będzie miała w nim upodobania.
[39] »My zaś nie jesteśmy z tych, którzy się wycofują ku zatraceniu, ale z tych, którzy wierzą ku zbawieniu duszy.