Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Z fioletowej i szkarłatnej purpury oraz z karmazynu [pracujący pod kierunkiem Besalela znawcy rzemiosła] sporządzili haftowane szaty do służby w miejscu świętym, a w tym - zgodnie z poleceniem PANA - święte szaty dla Aarona.
[2] »[Besalel] sporządził więc efod ze złota, z fioletowej i szkarłatnej purpury, z karmazynu i ze skręconego bisioru.
[3] »Złote blaszki wyklepane do jego przyozdobienia pociął na nitki, po to, by wpleść je misternie w fioletową i szkarłatną purpurę, w karmazyn oraz bisior.
[4] »Efod zrobiono jako składający się z naramienników, przylegających do siebie na obu swych krańcach i połączonych w jedną całość.
[5] »Przepaska efodu, stanowiąca z nim jedną całość, była również - zgodnie z poleceniem PANA - wykonana ze złota, fioletowej i szkarłatnej purpury, z karmazynu i ze skręconego bisioru.
[6] »Grawerzy obrobili kamienie onyksu, umieścili je w złotych oprawach, wygrawerowali na nich - niczym na pieczęci - imiona synów Izraela
[7] »i [Besalel] umieścił je na naramiennikach efodu. Były to - zgodnie z poleceniem PANA - kamienie pamięci o synach Izraela.
[8] »Dziełem artysty był też napierśnik. Podobnie jak efod, został on wykonany ze złota, z fioletowej i szkarłatnej purpury, z karmazynu i ze skręconego bisioru.
[9] »Miał kształt kwadratu, złożony był we dwoje, a mierzył piędź długości i piędź szerokości.
[10] »Osadzono na nim cztery rzędy kamieni. W rzędzie pierwszym: rubin, topaz i szmaragd.
[11] »W rzędzie drugim: karbunkuł, szafir i beryl.
[12] »W rzędzie trzecim: opal, agat i ametyst.
[13] »I w rzędzie czwartym: chryzolit, onyks i jaspis. Kamienie tego zestawu osadzone były w złotych oprawach.
[14] »Było ich dwanaście, stosownie do liczby synów Izraela, których imiona - po jednym - wyryto na nich niczym na pieczęci.
[15] »Na napierśniku zrobiono szczerozłote plecionki. Przypominały one sploty sznura.
[16] »Następnie wykonano ze złota dwie oprawy oraz dwa pierścienie. Pierścienie przymocowano do dwóch górnych rogów napierśnika.
[17] »Zrobione wcześniej plecionki połączono z pierścieniami na końcach napierśnika.
[18] »Przeciwległe do nich końce plecionek przymocowano do dwóch opraw i przytwierdzono do przedniej strony naramienników efodu.
[19] »Potem znów wykonano dwa złote pierścienie. Te umieszczono na dwóch rogach napierśnika od strony efodu.
[20] »Kolejne dwa złote pierścienie umieszczono na dwóch naramiennikach efodu, lecz od dołu, z przedniej jego strony, tuż przy jego spojeniu, ponad przepaską efodu.
[21] »Następnie związano pierścienie napierśnika z pierścieniami efodu sznurem z fioletowej purpury, tak aby napierśnik znajdował się ponad przepaską efodu i nie przesuwał się na nim - uczyniono tak, jak PAN polecił Mojżeszowi.
[22] »Płaszcz pod efod, w całości, artystycznie utkano z fioletu.
[23] »Otwór na głowę w środku płaszcza przypominał otwór koszuli pod pancerz, to znaczy był obwiedziony obwódką po to, by się nie rozdarł.
[24] »Na dolnych brzegach płaszcza zrobiono jabłuszka granatu z fioletowej i szkarłatnej purpury oraz z karmazynu.
[25] »Zrobiono ponadto szczerozłote dzwoneczki. Rozmieszczono je między jabłuszkami granatu na dolnych brzegach płaszcza,
[26] »tak że dzwoneczek znalazł się pomiędzy każdym jabłuszkiem granatu na całym obwodzie płaszcza. Zrobiono tak ze względu na wymogi związane ze służbą i zgodnie z tym, jak PAN przykazał Mojżeszowi.
[27] »Potem, z bisioru, artystycznie utkano tuniki - dla Aarona i dla jego synów.
[28] »Z bisioru sporządzono też zawój i wiązane nakrycia głowy. Ze skręconego bisioru sporządzono lniane spodnie.
[29] »Pas, artystycznie wyhaftowany, utkano ze skręconego bisioru, z fioletowej i szkarłatnej purpury oraz z karmazynu - tak, jak PAN polecił Mojżeszowi.
[30] »Potem sporządzono szczerozłoty diadem, oznakę poświęcenia. Widniał na niej napis wyryty jak na pieczęci: Poświęcony PANU.
[31] »Do diademu przywiązano sznur z fioletu, który pozwalał przymocować go do zawoju z jego przedniej strony. Uczyniono to tak, jak PAN polecił Mojżeszowi.
[32] »W ten sposób zostały ukończone wszystkie prace nad przybytkiem namiotu zgromadzenia. Izraelici zrobili wszystko dokładnie tak, jak PAN polecił Mojżeszowi.
[33] »Po wykonaniu prac przyniesiono przybytek do Mojżesza. Przyniesiono więc namiot i wszystkie jego przybory: haczyki, deski, poprzeczki, słupy i ich podstawy,
[34] »nakrycie ze skór baranich barwionych na czerwono, nakrycie ze skór garbowanych, osłaniających zasłonę,
[35] »skrzynię Świadectwa, jej drążki, pokrywę przebłagania,
[36] »stół ze wszystkimi jego przyborami, chleb obecności,
[37] »świecznik ze szczerego złota, jego lampy, lampy stawiane w rzędzie, resztę jego przyborów, oliwę do oświetlania,
[38] »złoty ołtarz, oliwę do namaszczania, wonne kadzidło, kotarę wejściową do namiotu,
[39] »ołtarz z brązu, jego brązową kratę, jego drążki i wszystkie jego przybory, kadź oraz jej podstawę,
[40] »osłony dziedzińca, jego słupy, ich podstawy, kotarę wejściową na dziedziniec, jej sznury i paliki. Przyniesiono też wszystkie przybory do służby w przybytku, czyli w namiocie spotkania,
[41] »to jest: haftowane szaty do służby w miejscu świętym, święte szaty dla kapłana Aarona i szaty dla jego synów do sprawowania posług kapłańskich.
[42] »Izraelici wykonali wszystkie prace dokładnie tak, jak PAN polecił Mojżeszowi.
[43] »Gdy Mojżesz obejrzał całe to dzieło, wykonane dokładnie tak, jak polecił PAN, pobłogosławił wszystkich jego wykonawców.