Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »A gdy nadeszły dni Pięćdziesiątnicy, byli wszyscy razem na tym samym miejscu.
[2] »I stał się z nagła z nieba szum jakby nadchodzącego wichru gwałtownego, i napełnił cały dom, gdzie siedzieli.
[3] »I ukazały się im rozdzielone języki na kształt ognia, i spoczął na każdym z nich jeden.
[4] »I wszyscy napełnieni byli Duchem Świętym, i poczęli mówić różnymi językami, jako im Duch Święty mówić dawał.
[5] »A przebywali w Jerozolimie Żydzi, ludzie najbardziej religijni ze wszystkich narodów, które są pod niebem.
[6] »Gdy tedy rozległ się ten szum, zbiegło się mnóstwo ludzi i osłupieli, bo każdy posłyszał ich mówiących swoim językiem.
[7] »Toteż zdumiewali się wszyscy i mówili zdziwieni: Czyż ci wszyscy, którzy mówią, nie są Galilejczykami?
[8] »Jakże więc słyszymy, i to każdy z nas, swój własny język, w którym się urodziliśmy?
[9] »Partowie i Medowie, Elamici i mieszkańcy Mezopotamii, Judei i Kapadocji, Pontu i Azji,
[10] »Frygii i Pamfilii, Egiptu i ziem libijskich leżących koło Cyreny, i przybysze z Rzymu,
[11] »Żydzi też i prozelici, Kreteńczycy i Arabowie — słyszeliśmy ich mówiących w naszych językach o wielkich sprawach Bożych.
[12] »Zdumiewali się tedy i w podziwie mówili jeden do drugiego: Cóż to ma znaczyć?
[13] »Inni zaś naśmiewając się mówili: Opili się młodym winem.
[14] »A powstawszy Piotr wraz z jedenastoma podniósł głos swój i przemówił do nich: Mężowie z Judei i wszyscy mieszkańcy Jerozolimy! Niechże wam będzie to wiadome i niech słowa moje dotrą do uszu waszych!
[15] »Albowiem nie są oni, jak mniemacie, pijani, bo jest trzecia godzina dnia,
[16] »ale tu się spełniło, co było zapowiedziane przez Proroka Joela:
[17] »I stanie się w ostateczne dni (mówi Pan). Ześlę Ducha mojego na każdego człowieka, a synowie wasi, jak i córki wasze będą prorokowali, młodzieńcy wasi widzenia mieć będą, a starcy wasi będą śnili we śnie.
[18] »A także na sługi moje i na służebnice moje ześlę Ducha mojego w one dni i będą prorokowali.
[19] »I uczynię cuda na niebie w górze i dziwy w dole na ziemi, krew i ogień, i kłęby dymu.
[20] »Słońce zamieni się w ciemność, a księżyc — w krew, zanim nadejdzie dzień Pański wielki i jawny.
[21] »I stanie się, że każdy zbawienia dostąpi, ktokolwiek imienia Pańskiego wzywać będzie.
[22] »Mężowie izraelscy! Posłuchajcie tych słów: Jezusa Nazareńskiego, męża, którego Bóg utwierdził wśród was przez cuda, znaki i dziwy, jakie Bóg czynił przez niego, jako i sami wiecie,
[23] »tego to, gdy według zakreślonego z góry postanowienia i przejrzenia Bożego został wydany, wyście przez ręce złoczyńców przybili do krzyża i zgładzili.
[24] »Ale Bóg go wskrzesił, zachowując od cierpień otchłani, albowiem było niemożliwe, aby nad nim zapanowała.
[25] »Dawid bowiem mówi o nim: Miałem Pana zawsze przed oczyma mymi, bo jest po mojej prawicy, abym się nie zachwiał.
[26] »Dlatego uweseliło się serce moje i rozradował się język mój, a nadto i ciało moje odpocznie w nadziei.
[27] »Albowiem nie zostawisz duszy mej w otchłani ani nie dozwolisz, by Święty twój uległ skażeniu.
[28] »Oznajmiłeś mi drogi żywota i napełnisz mię błogością przed obliczem twoim.
[29] »Mężowie bracia! Niechże mi wolno będzie śmiało wam powiedzieć o patriarsze Dawidzie, że umarł i był pogrzebany, bo i grób jego jest u nas aż po dzień dzisiejszy.
[30] »Będąc jednak Prorokiem i wiedząc, że Bóg obiecał mu pod przysięgą, iż jego potomek zasiądzie na tronie jego,
[31] »w widzeniu proroczym mówił o zmartwychwstaniu Chrystusa, że ani nie pozostanie w otchłani, ani też ciało jego nie ulegnie skażeniu.
[32] »Tego to Jezusa Bóg wskrzesił, czego my wszyscy jesteśmy świadkami.
[33] »Prawicą tedy Bożą wywyższony, otrzymawszy obietnicę Ducha Świętego od Ojca, zesłał go, jako sami widzicie i słyszycie.
[34] »Albowiem Dawid nie wstąpił do nieba, a jednak powiada: Rzekł Pan do Pana mego: Zasiądź po prawicy mej,
[35] »aż uczynię nieprzyjaciół twoich podnóżkiem stóp twoich.
[36] »Niech tedy wie najpewniej cały dom Izraela, że Panem i Chrystusem uczynił go Bóg, tego Jezusa, któregoście wy ukrzyżowali.
[37] »Słysząc to przejęli się w sercu żalem i rzekli do Piotra i pozostałych Apostołów: Cóż mamy czynić, mężowie bracia?
[38] »A Piotr do nich: Czyńcie (mówi) pokutę i niechaj każdy z was ochrzci się w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych, a otrzymacie dar Ducha Świętego.
[39] »Obietnica bowiem jest dla was i dla synów waszych, i dla wszystkich, co są daleko, których przywoła Pan Bóg nasz.
[40] »Wielu też innymi słowy dawał świadectwo i zachęcał ich mówiąc: Ratujcie się spośród tego przewrotnego narodu.
[41] »Ci więc, którzy przyjęli jego słowa, ochrzczeni byli i przyłączyło się dnia onego około trzech tysięcy dusz.
[42] »I trwali w nauce apostolskiej, w uczestnictwie łamania chleba i modlitwach.
[43] »A każdego przejmował lęk, działy się bowiem rzeczy dziwne i znaki w Jerozolimie za sprawą Apostołów, tak że bojaźń wielka ogarnęła wszystkich.
[44] »A wszyscy, którzy wierzyli, byli razem i mieli wszystko wspólne.
[45] »Sprzedawali też majętność i dobytek i obdzielali nimi wszystkich, według tego, ile kto potrzebował.
[46] »Codziennie także przebywali pospołu w świątyni, po domach zaś łamiąc chleb pożywali pokarmy z weselem i prostotą serca,
[47] »chwaląc Boga i zyskując łaskę u całego ludu. A Pan codziennie pomnażał ich liczbę tymi, którzy mieli być zbawieni.