Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »A pierwszego dnia po sabacie, Maria Magdalena przyszła rano do grobowca, gdy jeszcze było ciemno i ujrzała odsunięty kamień od grobowca.
[2] »Pobiegła więc i przyszła do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego miłował Jezus, i powiedziała im: Wzięli Pana z grobowca i nie wiemy, gdzie Go położyli.
[3] »Wyszedł więc Piotr i ten drugi uczeń, i ruszyli do grobowca.
[4] »A biegli obaj razem; lecz ten drugi uczeń pobiegł przodem, szybciej od Piotra i pierwszy przyszedł do grobowca,
[5] »A gdy schylił się, widział leżące płótna; jednak nie wszedł.
[6] »Przyszedł więc Szymon Piotr idący za nim, wszedł do grobowca i oglądał leżące płótna,
[7] »I chustę, która była na Jego głowie, nie leżącą razem z płótnami, ale osobno zwiniętą na jednym miejscu.
[8] »Wtedy też wszedł i ten drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobowca, i ujrzał, i uwierzył.
[9] »Jeszcze bowiem nie zrozumieli Pisma, że On musi powstać z martwych.
[10] »I odeszli więc ponownie uczniowie do siebie.
[11] »Ale Maria stała płacząc na zewnątrz przy grobowcu. Gdy tak płakała, schyliła się do grobowca.
[12] »I ujrzała dwóch aniołów w bieli siedzących, jednego przy głowie, a drugiego przy stopach, w
miejscu gdzie leżało ciało Jezusa.
[13] »A oni powiedzieli jej: Kobieto! Dlaczego płaczesz? Odpowiedziała im: Bo wzięli mojego Pana i nie wiem, gdzie Go położyli.
[14] »A gdy to powiedziała, odwróciła się i ujrzała stojącego Jezusa; a nie wiedziała, że to jest Jezus.
[15] »Jezus powiedział do niej:
„Kobieto! Dlaczego płaczesz? Kogo szukasz?” Ona myśląc, że jest to ogrodnik, powiedziała do Niego: Panie! Jeśli ty Go przeniosłeś, powiedz mi, gdzie Go położyłeś, a ja Go wezmę.
[16] »Jezus powiedział jej:
„Mario!” Ona gdy się obróciła, powiedziała do Niego: Rabbuni! Co wykłada się: Nauczycielu!
[17] »Jezus powiedział do niej:
„Nie zatrzymuj mnie, bo jeszcze nie wstąpiłem do mojego Ojca; ale idź do moich braci i powiedz im: Wstępuję do Ojca mojego i Ojca waszego, i do Boga mojego i Boga waszego.” [18] »I przyszła Maria Magdalena, oznajmiając uczniom, że widziała Pana, i że to jej powiedział.
[19] »Gdy więc był wieczór tego
właśnie dnia, pierwszego
po sabacie, a drzwi były zamknięte, z powodu lęku
przed Żydami,
tam gdzie byli zgromadzeni uczniowie, przyszedł Jezus, stanął na środku i powiedział im:
„Pokój wam!” [20] »A gdy to powiedział, pokazał im ręce i swój bok. Uradowali się więc uczniowie, widząc Pana.
[21] »Wtedy Jezus powiedział im ponownie:
„Pokój wam; tak jak mnie posłał Ojciec, i ja was posyłam.” [22] »A gdy to powiedział, tchnął
na nich, mówiąc im:
„Weźcie Ducha Świętego. [23] »Komukolwiek grzechy odpuścicie, są im odpuszczone; a komukolwiek zatrzymujecie, są zatrzymane.” [24] »A Tomasza, jednego z dwunastu, zwanego Didymos, nie było z nimi, gdy przyszedł Jezus.
[25] »I powiedzieli mu wtedy inni uczniowie: Widzieliśmy Pana. A on powiedział im: Jeśli nie ujrzę na Jego rękach śladu gwoździ i nie włożę palca swojego w ślad gwoździ, i nie włożę swojej ręki w Jego bok, nie uwierzę.
[26] »A po ośmiu dniach Jego uczniowie byli ponownie w domu, a z nimi i Tomasz. I przyszedł Jezus, gdy drzwi były zamknięte, i stanął na środku, i powiedział:
„Pokój wam!” [27] »Potem powiedział Tomaszowi:
„Zbliż tu swój palec i zobacz moje ręce, i zbliż swoją rękę, i włóż w mój bok, i nie bądź niewierzący, lecz wierzący.” [28] »A w odpowiedzi Tomasz, rzekł do Niego: Pan mój i Bóg mój!
[29] »Jezus powiedział mu:
„Dlatego że mnie widziałeś Tomaszu, uwierzyłeś; błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli.” [30] »I wiele też innych
cudownych znaków Jezus uczynił wobec swoich uczniów, które nie są zapisane w tym zwoju.
[31] »Ale te są zapisane, abyście uwierzyli, że Jezus jest Mesjaszem, Synem Boga, i żebyście wierząc mieli życie w Jego imieniu.