Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Wprawdzie więc i pierwsze
przymierze miało przepisy o służbie
Bożej i ziemskie
miejsce święte.
[2] »Albowiem został wzniesiony pierwszy przybytek, który w
części zwanej
miejscem świętym miał świecznik, stół i chleby ofiarne.
[3] »A za drugą zasłoną przybytku
była część zwana Świętym Świętych,
[4] »Mająca złotą kadzielnicę i Arkę Przymierza, całą przykrytą złotem, w której był złoty dzban z manną, laska Aarona, która zakwitła i tablice przymierza.
[5] »Nad nią natomiast
byli cherubini chwały, którzy zacieniali przebłagalnię, o których teraz nie ma potrzeby szczegółowo mówić.
[6] »Tak więc zostało to urządzone, że wprawdzie do pierwszej części przybytku wchodzą zawsze kapłani pełniący służbę,
[7] »Lecz do drugiej, raz w roku jedynie arcykapłan, i to nie bez krwi, którą ofiaruje za samego siebie i za nieświadome błędy ludu.
[8] »Przez to Duch Święty oznajmia, że nie jest jeszcze ukazana droga do
Świętego Świętych, dopóki istnieje pierwszy przybytek,
[9] »Co jest przykładem teraźniejszego czasu, w którym składane są dary i ofiary, nie mogące uczynić doskonałym w sumieniu tego, który pełni służbę,
[10] »Która polega tylko na pokarmach i napojach, i różnych obmywaniach, i przepisach co do ciała, nałożonych aż do czasu naprawy.
[11] »Lecz Chrystus przyszedł jako arcykapłan przyszłych dóbr,
wszedł przez większy i doskonalszy przybytek, nie uczyniony ręką, to jest
nienależący do tego, co stworzone;
[12] »Ani przez krew kozłów i cieląt, ale przez swoją własną krew, wszedł raz na zawsze do
Świętego Świętych, uzyskując wieczne odkupienie.
[13] »Bo jeżeli krew wołów i kozłów, i popiół jałówki przez pokropienie uświęcają nieczystych ku oczyszczeniu ciała,
[14] »O ileż bardziej krew Chrystusa, który przez Ducha wiecznego samego siebie ofiarował bez skazy Bogu, oczyści wasze sumienie od martwych uczynków, by służyć Bogu żywemu?
[15] »Dlatego też jest pośrednikiem nowego przymierza, aby
na skutek śmierci, która nastąpiła dla odkupienia przestępstw popełnionych za pierwszego przymierza, ci, którzy są powołani, wzięli obietnicę dziedzictwa wiecznego.
[16] »Albowiem
tam, gdzie
jest przymierze, ten, który je zawarł, musi uśmiercać
ofiarę .
[17] »Bo przymierze nabiera mocy po śmierci złożonej
ofiary tego, który je zawiera. Jeśli
ofiara żyje,
przymierze nie obowiązuje.
[18] »Dlatego także pierwsze przymierze nie jest poświęcone bez
przelania krwi.
[19] »Bo gdy Mojżesz ogłosił całemu ludowi wszystkie przykazania Prawa, wziął krew cieląt i kozłów z wodą, ze szkarłatną wełną, z hizopem, pokropił też sam zwój i cały lud,
[20] »I powiedział: To jest krew przymierza, które Bóg na korzyść was przykazał.
[21] »I podobnie pokropił krwią przybytek i wszystkie naczynia należące do służby Bożej.
[22] »A według Prawa niemal wszystko jest oczyszczane krwią i nie ma odpuszczenia
grzechów bez rozlania krwi.
[23] »Było więc prawdziwie konieczne, aby obrazy tych
rzeczy, które są w niebiosach były tak
właśnie oczyszczane, a same
rzeczy niebiańskie, lepszymi ofiarami od tamtych.
[24] »Chrystus bowiem wszedł nie do uczynionego ręką
Świętego Świętych, które byłoby odbiciem prawdziwego, lecz do samego nieba, aby teraz być obecnym w naszym imieniu przed obliczem Boga;
[25] »I nie po to, by wiele razy ofiarowywać samego siebie, tak jak arcykapłan wchodzi do
Świętego Świętych co roku z cudzą krwią,
[26] »Bo inaczej musiałby wielokrotnie od założenia świata cierpieć, lecz teraz na końcu wieków jest objawiony raz dla zmazania grzechu przez ofiarowanie samego siebie.
[27] »A jak postanowiono ludziom raz umrzeć, a potem sąd,
[28] »Tak
i Chrystus, raz będąc ofiarowany, aby wziąć
na siebie grzechy wielu, drugi raz,
już bez żadnego
związku z grzechem, zostanie ukazany tym, którzy Go oczekują ku zbawieniu.