Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Miało wprawdzie i pierwsze (
kapłaństwo) przepisy o służbie Bożej i ziemską świątynię.
[2] »Był też zrobiony pierwszy przybytek, w którym był świecznik i stół, i chleby pokładne: To się nazywało miejscem Świętym.
[3] »A za drugą zasłoną znajdował się przybytek inny, zwany Święte Świętych,
[4] »mający złotą kadzielnicę i arkę przymierza całą powleczoną złotem. Była w niej złota urna zawierająca mannę i laska Aarona, która kiedyś rozkwitła, a także tablice przymierza.
[5] »A nad nią znajdowali się Cherubini chwały, którzy ocieniali ubłagalnię, o czym teraz nie ma potrzeby mówić szczegółowo.
[6] »A gdy to tak było urządzone, do pierwszego przybytku wchodzili zawsze kapłani sprawujący służbę Bożą.
[7] »Do drugiego zaś jedynie arcykapłan, raz w roku, i to nie bez krwi, którą ofiaruje za swoje i ludu uchybienia.
[8] »Przez to bowiem zaznaczał Duch Święty, że dopóki stoi przybytek pierwszy, droga do świętości nie została jeszcze otwarta.
[9] »A było to podobieństwo do czasu obecnego, wyrażające, że dary i ofiary, które się składa, nie mogą uczynić doskonałym w sumieniu tego, kto pełni służbę Bożą,
[10] »że są to tylko przepisy cielesne, dotyczące pokarmów, napojów i różnych obmyć, ustanowione do czasu odmiany.
[11] »Ale Chrystus stał się arcykapłanem dóbr przyszłych, przez wyższy i doskonalszy, nie ręką uczyniony, tj. nie z tego świata, przybytek,
[12] »i nie przez krew kozłów albo cielców, lecz przez własną krew wszedł raz na zawsze do miejsca Świętego dokonawszy wiecznego odkupienia.
[13] »Jeżeli bowiem pokropienie krwią kozłów i wołów i posypanie popiołem z jałowicy poświęcało skalanych dla oczyszczenia ciała,
[14] »jakże daleko więcej krew Chrystusa, który przez Ducha wiecznego samego siebie bez skazy ofiarował Bogu, oczyści sumienie nasze od uczynków martwych, abyśmy służyli Bogu żyjącemu.
[15] »I dlatego jest pośrednikiem nowego przymierza, żeby przez śmierć poniesioną dla odkupienia przestępstw popełnionych za przymierza pierwszego, wezwani posiedli obiecane im dziedzictwo wieczne.
[16] »Bo gdzie jest testament, tam musi nastąpić śmierć tego, który go czyni.
[17] »Testament bowiem nabiera mocy z chwilą śmierci, inaczej nie ma znaczenia, dopóki żyje ten, kto testament uczynił.
[18] »Dlatego i pierwszy nie bez krwi był ustanowiony.
[19] »Bo i Mojżesz, po oznajmieniu całemu ludowi wszystkich ustaw według Zakonu, wziął krew cielców i kozłów zmieszaną z wodą, wełnę szkarłatną i hyzop i pokropił tak samą księgę, jak i cały lud,
[20] »mówiąc:
Ta jest krew Testamentu, który Bóg wam zlecił. [21] »Podobnie skropił krwią i przybytek, i wszystkie naczynia posługi.
[22] »I niemal wszystko według Prawa krwią się oczyszcza, a bez wylania krwi nie masz odpuszczenia.
[23] »Skoro więc wizerunki rzeczy niebieskich w taki sposób bywały oczyszczane, to same rzeczy niebieskie potrzebowały ofiar nierównie lepszych.
[24] »Chrystus bowiem nie wszedł do tej świątyni, zbudowanej rękoma i będącej tylko wizerunkiem (
świątyni) prawdziwej, ale do samego nieba, aby wstawiać się za nami przed obliczem Boga.
[25] »Nie wszedł też, ażeby wiele razy miał ofiarować samego siebie, jak arcykapłan, który raz w roku wchodzi do miejsca Świętego z krwią cudzą.
[26] »Bo (gdyby tak było) musiałby niejednokrotnie cierpieć od początku świata. Ale on teraz, na końcu wieków, raz się ukazał dla zgładzenia grzechu przez ofiarowanie samego siebie.
[27] »A jak ludziom postanowiono raz umrzeć, a potem sąd,
[28] »tak i Chrystus raz jeden był ofiarowany, biorąc na swe barki grzechy wielu ludzi. Po raz wtóry ukaże się bez grzechu tym, którzy go oczekują dla zbawienia.