Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »A Jezus będąc pełen Ducha Świętego, wrócił się od Jordanu, i był wiedziony od Ducha na puszczę.
[2] »I był tam przez czterdzieści dni, i był kuszony od dyabła. A nic nie jadł w one dni; a gdy się skończyły one dni, łaknął.
[3] »I rzekł Mu dyabeł: Jeśliś jest Syn Boży, rzecz kamieniowi temu, żeby się stał chlebem.
[4] »I odpowiedział mu Jezus: Napisane jest, że nie samym chlebem żyje człowiek, ale wszelkiem słowem Bożem.
[5] »I wwiódł Go dyabeł na górę wysoką i ukazał Mu wszystkie królestwa okręgu ziemi we mgnieniu oka,
[6] »i rzekł Mu: Tobie dam tę wszystką władzę i chwałę ich, ponieważ mnie są podane i komu chcę, temu je daję.
[7] »Ty przeto, jeśli upadłszy przede Mną pokłonisz mi się, wszystkie będą Twoje.
[8] »A odpowiadając Jezus, rzekł mu: Napisane jest: Panu Bogu twojemu upadłszy będziesz się kłaniał i Jemu Samemu służył.
[9] »I zawiódł Go do Jeruzalem i postawił Go na szczycie Kościoła i rzekł Mu: Jeśliś jest Syn Boży, rzuć się stąd na dół,
[10] »albowiem napisane jest: Że Aniołom Swoim rozkazał o Tobie, aby Cię strzegli,
[11] »że na ręku będą Cię nosić, abyś snać nie obraził o kamień nogi Twojej.
[12] »A odpowiadając Jezus, rzekł mu: Powiedziane jest: Nie będziesz kusił Pana Boga twego,
[13] »i dokonawszy wszystkiego kuszenia dyabeł, odszedł od Niego aż do czasu.
[14] »I wrócił się Jezus w mocy Ducha do Galilei. I rozeszła się o Nim sława po wszystkiej krainie.
[15] »I nauczał On w bożnicach ich, i był wielce chwalony od wszystkich.
[16] »I przyszedł do Nazareth, gdzie był wychowany, i wszedł według zwyczaju Swego w dzień Sobotni do bożnicy, i powstał czytać.
[17] »I podano Mu księgi Izaijasza proroka. A gdy otworzył księgę, znalazł miejsce, gdzie było napisane:
[18] »Duch Pański nade Mną, dlatego namaścił Mię, abym opowiadał Ewangelię ubogim; posłał Mię, abym uzdrowił skruszonych na sercu, abym opowiadał jeńcom wypuszczenie, i ślepym przejrzenie, i żebym wypuścił na wolność znędzonych,
[19] »i opowiadał rok Pański miłościwy i dzień odpłaty.
[20] »A gdy zwinął księgę, oddał ją słudze i siadł. A oczy wszystkich w synagodze były w Niego wlepione.
[21] »I począł do nich mówić: Że się dzisiaj wypełniło to Pismo w uszach waszych.
[22] »I wszyscy Mu to poświadczali i dziwowali się onej wdzięczności słów, które pochodziły z ust Jego, i mówili: Izali ten nie jest synem Józefa?
[23] »I rzekł im: Zapewne rzeczecie Mi to podobieństwo: Lekarzu, ulecz samego siebie: jako wielkie rzeczy słyszeliśmy, żeś uczynił w Kafarnaum, uczyń i tu w ojczyźnie Swojej.
[24] »Ale rzekł: Zaprawdę, powiadam wam, że żaden prorok nie jest przyjemny w ojczyźnie swojej.
[25] »Prawdziwie wam mówię, że wiele było wdów za dni Eliasza w Izraelu, wtenczas kiedy było zamknione niebo przez trzy lata i sześć miesięcy, gdy się był stał głód wielki po wszystkiej ziemi;
[26] »a jednak do żadnej z nich nie był posłany Eliasz, jedno do Sarepty Sydońskiej, do niewiasty wdowy.
[27] »I wielu było trędowatych w Izraelu za Elizeusza proroka, a żaden z nich nie był oczyszczony, jedno Naaman Syryjczyk.
[28] »I napełnili się wszyscy w bożnicy gniewem, słysząc to.
[29] »I porwawszy się, wyrzucili Go z miasta i zawiedli Go aż na wierzch góry, na której miasto ich było zbudowane, chcąc Go zrzucić.
[30] »Ale On idąc przez pośrodek nich, szedł.
[31] »I zstąpił do Kafarnaum, miasta Galilejskiego, i tam ich nauczał w Szabaty.
[32] »I zdumiewali się nad nauką Jego, bo była z mocą mowa Jego.
[33] »A był w bożnicy człowiek mający dyabelswo nieczyste i zawołał głosem wielkim
[34] »mówiąc: Zaniechaj, co nam i Tobie, Jezusie Nazareński? Przyszedłeś zatracić nas? Znam Cię, ktoś jest, Święty Boży.
[35] »I zgromił go Jezus, mówiąc: Zamilknij i wynijdź od niego. I dyabelstwo ono porzuciwszy go w pośrodek, wyszło od niego i nic mu nie zaszkodziło.
[36] »I padł strach na wszystkich, i rozmawiali między sobą mówiąc: Cóż to za słowo, że z taką władzą i mocą rozkazuje duchom nieczystym, i wychodzą?
[37] »I rozchodziła się sława o Nim po wszystkich miejscach onej krainy.
[38] »A powstawszy Jezus z bożnicy, wszedł do domu Szymonowego. A świekra Szymonowa zjęta była wielką gorączką. I prosili Go za nią.
[39] »A stojąc nad nią, rozkazał gorączce, i opuściła ją. I natychmiast wstawszy, służyła im.
[40] »A gdy słońce zachodziło, wszyscy którzy mieli niemocnych rozmaitemi chorobami, przywodzili ich do Niego, a On na każdego kładąc ręce, uzdrawiał ich.
[41] »Wychodziły też dyabelstwa od wielu, wołając i mówiąc: Że Ty jesteś Syn Boży. Ale gromiąc je, nie dopuszczał im mówić, że wiedzieli, iż jest Chrystusem.
[42] »A gdy stał się dzień, wyszedłszy szedł na puste miejsce, a rzesze szukały Go, i przyszły aż do Niego i zatrzymywały Go, aby nie odchodził od nich;
[43] »którym On rzekł: Że i innym miastom potrzeba, abym zwiastował Królestwo Boże, bom na to jest posłany.
[44] »I trwał każąc w bożnicach Galilejskich.