Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Więc skończone było niebo i ziemia i wszelki zastęp ich.
[2] »I uzupełnił Bóg z dniem siódmym dzieło Swe, które stworzył i spoczął w dniu siódmym po całym dziele Swym, które stworzył.
[3] »I błogosławił Bóg dzień siódmy i uświęcił go, gdyż w nim zaprzestał Bóg po całym dziele, które stworzył (by nadal było czynne).
[4] »To jest powstanie niebios i ziemi przy stworzeniu ich w dobie, kiedy zdziałał Wiekuisty, Bóg, niebo i ziemię.
[5] »A żaden krzew polny jeszcze nie istniał na ziemi i wszelkie ziele polne jeszcze nie wzeszło, gdyż nie zesłał deszczu Wiekuisty, Bóg, na ziemię, a człowieka nie było, aby uprawiać glebę.
[6] »Tedy opar wznosi się z ziemi i zwilżył całą powierzchnię gleby.
[7] »I stworzył Wiekuisty, Bóg, człowieka z prochu ziemi i tchnął w nozdrza jego dech żywota i stał się człowiek istotą żyjącą.
[8] »Więc zaszczepił Wiekuisty, Bóg, ogród w Edenie od wschodu i umieścił tam człowieka, którego stworzył był.
[9] »I wywiódł Wiekuisty, Bóg, z ziemi wszelkie drzewa urocze na wejrzenie i dobre do jedzenia, a drzewo żywota w środku ogrodu i drzewo rozeznania dobrego i złego.
[10] »A strumień wypływał z Edenu dla nawilżenia ogrodu a stamtąd powstały cztery główne (strumienie).
[11] »Nazwa jednego – Piszon, ten, co okrąża całą ziemię Chawila, gdzie jest złoto.
[12] »A złoto ziemi tej doskonałe, tamże jest bdejlon i kamień beryl.
[13] »A nazwa strumienia drugiego – Gichon, ten, co okrąża całą ziemię Kusz.
[14] »A nazwa strumienia trzeciego – Chidekel, co płynie na wschód od Aszuru, a strumień czwarty – jest Frat.
[15] »I ujął Wiekuisty, Bóg, człowieka i usadowił go w ogrodzie Eden, aby go uprawiał i aby go strzegł.
[16] »I przykazał Wiekuisty, Bóg, człowiekowi, rzekłszy: Z każdego drzewa ogrodu spożywać możesz.
[17] »Lecz z drzewa rozeznania dobrego i złego – nie jedz z niego, – bo skoro zjesz z niego – śmiercią umrzesz!
[18] »I rzekł Wiekuisty, Bóg: – Nie dobrze pozostawać człowiekowi samotnym; stworzę mu pomoc, godną jemu.
[19] »Gdy stworzył Wiekuisty, Bóg, z ziemi wszelkie zwierzę lądowe i wszelkie ptactwo nieba, więc przywiódł do człowieka, aby widzieć, jakby je nazwał; a jakby nazwał człowiek każdą istotę żywą, taką będzie nazwa jej.
[20] »I nazwał człowiek imiona dla wszelkiego bydła i dla ptactwa nieba i dla wszelkiego zwierza lądowego, lecz dla człowieka nie znalazł pomocy, godnej jemu.
[21] »Tedy zesłał Wiekuisty, Bóg, znużenie na Adama, że zasnął, i wziął jedno z żeber jego i zwarł ciało w miejsce jego.
[22] »I przetworzył Wiekuisty, Bóg, żebro, które wyjął z Adama, w niewiastę i przywiódł ją przed człowieka.
[23] »I rzekł Adam: Tym razem jest to kość z kości moich i ciało z ciała mego; ta nazwana będzie mężatką, bo z męża wzięta została.
[24] »Przeto opuszcza mężczyzna ojca swego i matkę swą i kojarzy się z żoną swą i stają się organizmem jednym.
[25] »A byli oboje nadzy, Adam i żona jego, i nie wstydzili się.