«  Hiob przed Bogiem [2010]Parafrazy K.Brodzińskiego [1830]  »

Judyta - Wacław Potocki
Wierszowana parafaraza

Stary Test. 1Moj2Moj3Moj4Moj5MojJozSędRut1Sam2Sam1Krl2Krl1Krn2KrnEzdNehEstHioPsaPrzKohPnPIzaJerLamEzeDanOzeJoeAmAbdJonMicNahHabSofAggZacMal
Nowy Test. MatMarŁukJanDzARzym1Kor2KorGalEfeFlpKol1Tes2Tes1Tym2TymTytFlmHebJak1Pio2Pio1Jan2Jan3JanJudApok
Inne 1Mach2MachMdrSyrTobJdtBar [1]  

Początek "Judyty" z Wirydarza Brücknera z 1911r

Główne wydanie 1652

Judyta (poemat oparty na temacie biblijnym), powst. w II poł. 1652, wyd. A. Brückner w: J. T. Trembecki Wirydarz poetycki, t. 2, Lwów 1911

Tłumaczenie

Wacław Potocki

Fragment przekładu

Początek Judyty Gdy król Arfaktad pychą napuszony * Sprawił fortecę mocną, Ekbatana * Imię dał miastu, kędy wyniesiony * Mur gory rownał, ani się tarana * Ani bał szturmu, ale porażony * Nie mógł się w murach wysiedzieć, od pana * Niniwe miasta wielkiego na pozor, * Którego imię Nabuchodonozor. * A temu serce w gorę wyleciało, * Pełen był buty i srogiej hardości. * Że nadeń niebo większego nie miało * Króla, tak w swojej dumał nadętości. * Lecz go to potym barzo oszukało, * Doznał, że jest Bog, który z wysokości * Sam światem rządzi, sam berła rozdaje, * A kto krolować ma po kim, podaje. * Rozpisał listy do narodow ziemie, * Aby go wszytkie za krola przyznały * I aby jego panowania brzemię * Wzięły, jeśli chcą, aby się ostały. * Bo jeżeliby na jego proszenie * Dobrowolnie mu się nie poddawały, * Grozi im musem i chce poniewoli, * Dosyć uczynić nieodmiennej woli.

Więcej o przekładzie

Małgorzata Krzysztofik - Fragmeny z "XVII-wieczne parafrazy wierszowane Starego Testamentu jako przykład literackiej interpretacji biblijnego Słowa":

Zamiar nawiązania do sytuacji politycznej w Rzeczypospolitej towarzyszył Wacławowi Potockiemu, który zrymował Księgę Judyty. Jego Judyta (wyd. w 1652 roku) nawiązuje do pierwowzoru zarówno w budowie akcji, kreacji postaci, wymowie, jak i zastosowanym obrazowaniu poetyckim; różnice widzimy natomiast w warstwie językowo – stylistycznej (utwór pisany jest jedenastozgłoskowcem) oraz w uaktualnieniu wymowy starotestamentalnej księgi przez odwołanie do wydarzeń historycznych. [...] Całą historię Rzeczypospolitej ocenia się i interpretuje przez przekaz biblijny – tak czyni Wacław Potocki parafrazujący Księgę Judyty pod wpływem haniebnej klęski wojsk polskich w walce z Kozakami. Judyta została napisana przed zgonem Chmielnickiego (w roku 1652), w chwili, gdy panował powszechny strach przed jego osobą. Tchórzliwa postawa polskiej szlachty, przypominająca zachowanie uciekających w popłochu wojsk Holofernesa, skłoniła autora do gorzkich i ironicznych refleksji skierowanych pod adresem rodaków: „Daj też, o Panie, z miłosierdzia twego, * Aby się jaka matrona obrała * A zbawiła nas złego Chmielnickiego.”  [2]

Kalendarium przekładu

1652Judyta (poemat oparty na temacie biblijnym), powst. w II poł. 1652, wyd. A. Brückner w: J. T. Trembecki Wirydarz poetycki, t. 2, Lwów 1911 [3]
1911Wacław Potocki, Judyta [w:] J. T. Trembecki, Wirydarz poetycki, tom 2, wyd. Aleksander Bruckner, Lwów 1911, s. 78-93 [GAL TXT SKAN]

Linki

 

Zostaw komentarz

Komentarz: 


Podpis:     
Przepisz kod: 
 

UWAGA: Aby uniknąć przechowywania jakichkolwiek danych osobowych: (1) Usunięto wszystkie dotychczas pozostawione adresy e-mail. (2) Zostało zablokowane pole "E-mail". (3) Jeśli w treści komentarza umieścisz adres e-mail, robisz to na własną odpowiedzialność.
Wiadomości prywatne do BibliePolskie.pl na które oczekujesz odpowiedzi proszę wysyłać