Teksty » Nowy Testament - Rakowski » List do Rzymian » Rozdział 11
«  List do Rzymian 10 List do Rzymian 11 List do Rzymian 12  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Mówię tedy: Izali odrzucił Bóg lud swój? Niech to nie będzie! Abowiem i ja Izraelczyk jestem, z nasienia Abrahamowego, z pokolenia Beniaminowego. [2] »Nie odrzucił Bóg ludu swego który przed tym poznał. A zaż niewiecie w dziejach Heliaszowych co mówi pismo? jako rzecz czyni do Boga przeciw Izraelowi, mówiąc: [3] »Panie! Proroki twoje pobili, i ołtarze twe podkopali; a jam zostawion sam tylko, i szukają dusze mojej. [4] »Ale cóż mu mówi obwieszczenie Boże? Zostawiłem sobie siedm tysięcy mężów, którzy nie skłonili kolana Baalowi. [5] »Także tedy i w teraźniejszym czasie zostawienie podług wybrania z łaski sstało się. [6] »A jeśli z łaski, jużci nie z uczynków; Inaczej łaska, już nie jest łaską. A jeśli z uczynków, jużci nie jest łaska; Inaczej uczynek, już nie jest uczynkiem. [7] »Cóż tedy? Czego się domaga Izrael, tego nie dostał; a wybranie dostało, a drudzy strętwieli. [8] »Jako jest napisano: Dał im Bóg ducha uśpienia, oczy aby niewidzieli, i uszy aby nie słyszeli, aż do dzisiejszego dnia. [9] »A Dawid mówi: Niech się sstanie stół ich w sidło, i w pojmanie, i w zgorszenie, i w oddanie im. [10] »Niech zaćmione będą oczy ich, aby nie widzieli, a grzbietu ich zawżdy nachylaj. [11] »Mówię tedy: Azaż się potknęli, aby padli? Niech to nie będzie! Ale ich upadkiem sstało się zbawienie Poganom, ku temu aby pobudził ku zazdrości je. [12] »A jeśli upadek ich jest bogactwem świata, a umniejszenie ich bogactwem poganów, jako daleko więcej napełnienie ich? [13] »Abowiem wam mówię poganom, ilemci ja jest poganów Apostołem, usługowanie moje sławię; [14] »A zabym jako ku zazdrości pobudził moje ciało, i zbawiłbych niektóre z nich. [15] »Jeśli bowiem odrzucenie ich, jest zjednaniem świata, jakież będzie przyjęcie, jedno żywot z umarłych? [16] »A jeśli pierwasnki święte, tedyć i zadziałanie; A jeśli korzeń święty, tedyć i gałązki. [17] »A jeśli niektóre z gałązek wyłomione są, a ty leśną oliwą będąc jesteś wszczepiony w nie, i uczestnikiem korzenia i tłustości oliwnej sstałeś się, [18] »Nie chłubże się przeciw gałązkam. A jeśli się chłubisz, nie ty korzenia nosisz, ale korzeń ciebie. [19] »Rzeczesz tedy: Wyłamane są gałązki, abym ja był wszczepion. [20] »Dobrze; niewiarą wyłamane są, a ty wiarą stoisz. Nie wysokoż o sobie rozumiej, ale się bój. [21] »Jeśli bowiem Bóg onym wedle przyrodzenia gałązkam nie przepuścił, by snadź ani tobie nie przepuścił? [22] »Obacz tedy dobrotliwość i srogość Bożą; przeciwkoć onym którzy upadli, srogość, a przeciwko tobie dobrotliwość, jeślibyś trwał w dobrotliwości; inaczej i ty będziesz wycięt. [23] »A oni też jeśli nie będą trwać w niewierze, wszczepieni będą; bo mocen jest Bóg zasię wszczepić je. [24] »Abowiem jeśliś ty z onej wedle przyrodzenia jesteś wycięty leśnej oliwy, a przeciw przyrodzeniu jesteś wszczepiony w dobrą oliwę, jako daleko więcej oni, którzy są według przyrodzenia, wszczepieni będą w własną oliwę? [25] »Bo nie chcę abyście nie wiedzieli, bracia, tajemnicy tej, (żebyście nie byli sami w sobie mądrymi) iż ztrętfienie po części Izraelowi sstało się, ażby napełnienie Poganów weszło. [26] »A tak wszytek Izrael będzie zbawion, jako napisano jest: Przyjdzie z Syonu on który wyrywa, i odwróci niezbożności od Jakóba. [27] »A to im ono ode mnie przymierze, gdy odejmę grzechy ich. [28] »Wedługci Ewanieliey, nieprzyjacioły są dla was; lecz według wybrania, miłymi dla Ojców. [29] »Abowiem darowania i wezwanie Boże takie są, że ich nigdy nie żałuje. [30] »Bo jako niekiedy i wy byliście nie posłuszni Bogu, a teraz dostaliście miłosierdzia, za tych nieposłuszeństwem; [31] »Tak i ci teraz byli nie posłuszni, za miłosierdziem wam okazanym, aby i oni miłosierdzia dostali. [32] »Abowiem zamknął Bóg wszytki pod nieposłuszeństwo, aby się nad wszytkimi zmiłował. [33] »O głębokości bogactwa i mądrości i umiejętności Bożej; jako są niewybadane sądy jego, i niedościgłe drogi jego. [34] »Bo któż poznał umysł Pański? abo kto poradnikiem jego był? [35] »Abo kto pierwej mu dał, a oddano będzie jemu? [36] »Abowiem z niego, i prze zeń, i ku niemu one wszytkie rzeczy. Jemuż chwała na wieki. Amen. 
«  List do Rzymian 10 List do Rzymian 11 List do Rzymian 12  »