Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Nastał raz za dni Dawida głód, który trwał przez trzy lata z rzędu. Starał się tedy Dawid o objawienie Wiekuistego, poczem Wiekuisty odpowiedział: Dzieje się to z powodu Saula i okrwawionego jego domu, ponieważ wymordował on Gibeonitów.
[2] »I wezwał król Gibeonitów, i rzekł do nich - Gibeonici zaś nie należeli do synów Izraela, lecz do szczątków emorejskich; jakkolwiek im tedy Izraelici przysięgali, starał się Saul ich wytępić w żarliwości swej dla Izraelitów i Judejczyków.
[3] »Rzekł zatem Dawid do Gibeonitów: Cóż uczynić mi dla was i czem mogę ukoić was, abyście znowu błogosławili dziedzictwo Wiekuistego?
[4] »I odpowiedzieli Gibeonici: Wobec Saula i jego domu nie idzie nam ani o srebro, ani o złoto, nie mamy też prawa uśmiercić kogobądź w Izraelu. Rzekł więc: Czegóż żądacie, abym uczynił dla was?
[5] »I odpowiedzieli królowi: Człowiek ten, który nas zniszczył, a knuł przeciw nam, abyśmy zgładzeni zostali a nie mogli się ostać na całej dziedzinie Izraela -
[6] »Niechaj wydadzą nam siedmiu mężów z rodu jego, a obwiesim ich na cześć Wiekuistemu na wyżynie Saula, wybrańca Wiekuistego. I rzekł król: Wydam.
[7] »Oszczędził jednak król Mefiboseta, syna Jonatana, syna Saula, ze względu na przysięgę, którą sobie wzajemnie wobec Wiekuistego złożyli, Dawid z jednej, a Jonatan, syn Saula, z drugiej strony.
[8] »Ale ujął król dwóch synów Rycpy, córki Aji, których była urodziła Saulowi, Armoniego i Mefiboseta, i pięciu synów Michali, córki Saula, których urodziła była Adrielowi, synowi Barzylaja z Mecholi.
[9] »I wydał ich w ręce Gibeonitów, którzy powiesili ich na górze przed Wiekuistym, tak że siedmiu z nich zginęło razem; uśmierceni zaś zostali w pierwsze żniwa, mianowicie na początku zbioru jęczmienia.
[10] »Wzięła tedy Rycpa, córka Aji, wór żałobny i podesłała go sobie na skale od początku zbioru, póki nie spadł deszcz z nieba na nich, i tak nie dopuściła, aby przypadły na nich ptactwo nieba we dnie a zwierz dziki w nocy.
[11] »Gdy doniesiono Dawidowi co uczyniła Rycpa, córka Aji, nałożnica Saula,
[12] »Wyruszył Dawid i zabrał kości Saula i kości Jonatana, syna jego, od obywateli Jabeszu w Gileadzie, które wykradli byli z wolnego placu w Bet Szan, gdzie powiesili ich wtedy Filistyni, gdy porazili Filistyni Saula na górze Gilboa.
[13] »Uprowadził on ztamtąd kości Saula i kości Jonatana, syna jego, poczem zebrano kości powieszonych.
[14] »I pochowano je przy kościach Saula i Jonatana, syna jego, w ziemi Binjamina w Cela, w grobie ojca jego Kisza. I spełnili wszystko tak jak rozkazał król, poczem dał się Bóg ubłagać krajowi.
[15] »Gdy wynikła znowu wojna między Filistynami a Izraelitami, wyciągnął Dawid wraz ze sługami swymi i walczyli z Filistynami tak, że się zmęczył Dawid.
[16] »Zamierzył wtedy Iszbi z Nob, jeden z rodu olbrzymów, którego włócznia trzysta szekli kruszcu ważyła, a który mieczem nowym był przepasany, zabić Dawida.
[17] »Ale przybył mu z pomocą Abiszai, syn Ceruji, i uderzył Filistyńczyka i zabił go. Wtedy zaklęli rycerze Dawida tegoż słowami: Nie wyruszysz z nami nadal na wojnę, abyś nie zagasił pochodni Izraela!
[18] »I stało się następnie, że wynikła znowu walka pod Gob z Filistynami; wtedy ubił Sybchai, Chuszatyda, Safa, który również do rodu olbrzymów należał.
[19] »A gdy wynikła znowu inna walka pod Gob z Filistynami zabił Elchanan, syn Jaare-Oregima Betlehemita, brata Goljata z Gat, którego drzewce włóczni było jako wał krosienny.
[20] »A gdy wynikła raz znowu walka pod Gat, znajdował się tam człowiek nadzwyczajnego wzrostu, mający po sześć palców u rąk i po sześć palców u nóg - razem dwadzieścia i cztery - a który również z rodu olbrzymów pochodził.
[21] »Gdy tenże lżył Izraelitów, ubił go Jonatan, syn Szymei, brata Dawida.
[22] »Ci czterej pochodzili z rodu olbrzymów w Gat, a polegli oni od ręki Dawida i ręki sług jego.