Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Gdy jednak usłyszał syn Saula, że zginął Abner w Hebronie, opadły ręce jego, wszystek też Izrael był przerażony.
[2] »Otóż dwaj mężowie byli przywódcami hufców u syna Saula: imię jednego Baana, a imię drugiego Rechab - synowie Rimona z Beerot, z pośród Benjaminitów; i Beerot bowiem do Benjamina się zalicza.
[3] »Schronili się jednak Beerotczycy do Gitaim i osiedli tam aż po dzień dzisiejszy.
[4] »Syn Saula zaś, Jonatan, miał syna chromego na obie nogi; liczył on pięć lat, gdy doszła wieść o Saulu i Jonatanie z Izreelu. Zabrała go wtedy piastunka jego i uciekła; w pośpiechu jednak ucieczki jej upadł i stał się chromym, a imię jego Mefiboset.
[5] »Poszli tedy synowie Rimona Beerotczyka, Rechab i Baana, i wtargnęli podczas upału dziennego do domu Isboseta, który się właśnie był położył dla wypoczynku południowego.
[6] »Weszli zaś do wnętrza domu jako handlarze pszenicy, i pchnęli go w brzuch, poczem Rechab i brat jego Baana umknęli.
[7] »Gdy mianowicie weszli do domu leżał on na łożu w sypjalni swojej, i tak uderzyli go i zamordowali i ścięli głowę jego. Poczem zabrali głowę jego i poszli drogą puszczy przez całą noc.
[8] »A przyniósłszy głowę Isboseta do Dawida, do Hebronu, rzekli do króla: Oto głowa Isboseta, syna Saula, wroga twojego, który czyhał na życie twoje; ale użyczył Wiekuisty panu mojemu, królowi, pomsty dzisiaj nad Saulem i nad rodem jego.
[9] »Dawid jednak odpowiedział Rechabowi i Baanie, bratu jego, synom Rimona Beerotczyka, i rzekł do nich: Żyw Wiekuisty, który wybawił duszę moją z każdej niedoli,
[10] »Tego, który mi doniósł: Oto zginął Saul! a uważał się za zwiastuna w oczach swoich, kazałem ująć i uśmiercić w Cyklak, w nagrodę za pomyślną wieść, którą mu dać miałem;
[11] »O ileż bardziej gdy zamordowali ludzie niegodziwi prawego człowieka na łożu jego - czyżbym tedy nie miał zażądać krwi jego z ręki waszej i zgładzić was z ziemi?
[12] »I wydał Dawid rozkaz pachołkom swoim, i zabili ich, i odcięli im ręce i nogi, i obwiesili ich u stawu w Hebronie. Głowę zaś Isboseta zabrali i pochowali ją w grobie Abnera w Hebronie.