Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Zatem odparł Bildad z Szuach, i rzekł:
[2] »Dopókiż jeszcze urządzać wam te łowy na słowa? Rozmyślcie się, a następnie pomówim!
[3] »Czemuśmy poczytywani jako bydło, uważani jako zakuci w oczach waszych?
[4] »Ty, który sam się rozszarpujesz w gniewie swoim - czyż gwoli tobie wyludnioną ma być ziemia, albo usunąć się skała z miejsca swojego?
[5] »Bo jednak światło niegodziwego gaśnie, a nie świeci płomień ogniska jego.
[6] »Mroczy się jasność w jego namiocie, a gaśnie nad nim pochodnia jego.
[7] »Skracają się kroki jego dzielne, a strąca go (w przepaść) własny jego zamysł.
[8] »Bo wpędzany bywa w sieć własnemi stopami a po plecionce chodzić musi.
[9] »Chwyta go za piętę potrzask, silnie trzymają go sidła.
[10] »Ukryta przy ziemi pętlica dla niego, a połapka nań na tropie.
[11] »Trwożą go postrachy dokoła i płoszą go na każdym kroku.
[12] »Łaknie go niedola, a klęska przygotowana u boku jego.
[13] »Pożera włókna skóry jego, pochłania członki jego pierworodny śmierci.
[14] »Wyrwany zostaje z namiotu swego, w którym bezpiecznym się mniemał, i napędza go do króla postrachów.
[15] »Osiada w namiocie jego co doń nie należy, rozsypują na siedzibę jego siarkę.
[16] »Z dołu korzenie jego usychają, a z wierzchu więdną gałęzie jego.
[17] »Pamięć jego znika z ziemi, a imienia jego nie wspominają po ulicach.
[18] »Wyrzucają go od światła do ciemności, a z okręgu świata wypędzają go.
[19] »Ani syn ani wnuk nie pozostaje mu w rodzie jego, a niema niedobitka w sadybie jego.
[20] »Nad dolą jego przerażają się potomni, a przodków jego ogarnia zgroza.
[21] »Oto tak bywa z mieszkaniem szalbierza, takiem miejsce tego, który Boga nie znał.