Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Słuchaj tedy Ijobie mowy mojej, a wszystkim słowom moim podaj ucho.
[2] »Oto gdym otworzył raz usta moje, mówi już sam język mój w podniebieniu mojem.
[3] »Szczerość serca mego odbije się w mych słowach, a prawdę jasną wynurzą usta moje.
[4] »Duch Boży stworzył mnie, a tchnienie Wszechmocnego i mnie ożywia.
[5] »Jeżeli zdołasz chciej mi zaprzeczyć; szykuj się w obliczu mojem a broń się.
[6] »Otom jako ty wobec Boga, i jam z gliny skrojony.
[7] »To też obawa przedemną nie powinna cię trwożyć, a brzemię moje zbytnio cię nie przytłoczy.
[8] »Ale tak wyrzekłeś w uszy moje - brzmienie słów twoich słyszę jeszcze -:
[9] »Czysty ja, wolny od występku, nieskazitelny, a niemasz winy we mnie.
[10] »Zaprawdę, szykany wynajduje przeciw mnie, za wroga Swego mnie poczytuje.
[11] »Kładzie w okowy nogi moje, śledzi wszystkie ścieżki moje.
[12] »Otóż w tem niemasz słuszności - oświadczam ci albowiem wyższy zawsze Bóg niż człowiek.
[13] »Czemu tedy wiodłeś spór z Nim? wszak nie zdaje on sprawy z niczego co czyni.
[14] »Jednak przemawia Bóg i raz i drugi - tylko nie zważa się na to.
[15] »We śnie, w widzeniu nocnem, gdy sen twardy ludzi opada, a drzemią na łożu swojem.
[16] »Wtedy otwiera ludziom uszy, kładąc pieczęć na przestrodze im danej.
[17] »Aby odwieść człowieka od czynu złego, a od pychy męża uchronić.
[18] »Tak to ochrania duszę jego od grobu, aby nie poszedł pod miecz żywot jego.
[19] »Bywa też karcony cierpieniem na łożu swojem, a jest uporczywą walka w członkach jego.
[20] »Obmierza życiu jego chleb, a duszy jego strawę ulubioną.
[21] »Zanika ciało jego, tracąc wejrzenie, a gołe wysadzają się kości jego przedtem niewidoczne.
[22] »Tak że zbliża się do grobu dusza jego, a żywot jego do potęg śmiercionośnych.
[23] »Jeżeli jest dlań tedy anioł jeden, orędownik, jeden z tysiąca, któryby objawił człowiekowi powinność jego.
[24] »Jeżeli zmiłuje się nad nim, i powie: wybaw go, aby nie zstąpił do grobu; otrzymałem okup. -
[25] »Odświeża się wtedy ciało jego szybciej niż za młodu, wraca znowu do dni młodzieńczej siły swojej.
[26] »Gdy modli się Bogu przyjmuje go łaskawie, pozwalając mu w tryumfie oblicze swe oglądać. I tak wynagradza On człowiekowi prawość jego.
[27] »Wyśpiewuje to przed ludźmi i powiada: zgrzeszyłem, a to co prawe skrzywiłem, ale mi tego nie poczytano.
[28] »Wyzwolił duszę moję, że nie zstąpiła do grobu, może życie moje światło oglądać.
[29] »Oto wszystko to spełnia Bóg dwukrotnie i trzykrotnie z człowiekiem.
[30] »Aby wywieść duszę jego z grobu, aby oświecon był światłem życia.
[31] »Zważ to Ijobie, posłuchaj mnie; zamilknij, a daj mi mówić!
[32] »Jeżeli masz słowo chciej mi zaprzeczyć; mów tedy bo radbym ci słuszność przyznał.
[33] »A jeśli nie, chciej mnie ty wysłuchać, zamilknij, a nauczę cię mądrości.