Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Rzecz o Babelu, którą zwiastował Jeszajahu, syn Amoca.
[2] »Na górze odkrytej zatknijcie chorągiew, wołajcie doniośle do nich, potrząsajcie ręką, aby wkroczyli w bramy tyranów.
[3] »Otom powołał wybrańców Moich, tak, zawezwał bohaterów Moich, powolnych gniewowi Mojemu, cieszących się sławą Moją.
[4] »Odgłos wrzawy po górach jakby ludu mnogiego, odgłos zgiełku narodów z państw zgromadzonych, - Wiekuisty zastępów przegląda szyki bojowe.
[5] »Nadciągają z ziemi dalekiej, z krańca nieba, Wiekuisty i narzędzia grozy Jego, by zburzyć ziemię całą.
[6] »Biadajcie, gdyż blizkim dzień Wiekuistego, jako klęska od Wszechmocnego nadchodzi.
[7] »Dla tego wszelkie ręce opadają, a każde serce ludzkie truchleje.
[8] »I przerażeni są; kurcze i bóle porywają ich, jako rodząca drżą. Jeden na drugiego spogląda osłupiały, obliczem płomieni są oblicza ich.
[9] »Oto dzień Wiekuistego nadchodzi okrutny, ze srogością i zapalczywością, aby obrócić ziemię w pustynię, a grzeszników jej wytępić z niej.
[10] »Bo gwiazdy niebios i konstelacje ich nie przyświecają blaskiem swoim, zaćmiło się słońce przy wschodzie swoim, a księżyc nie daje jaśnieć światłu swojemu.
[11] »I poszukiwać będę na wszechziemi złości, a na niegodziwych winy ich, i ukrócę dumę zuchwałych a pychę potężnych poniżę.
[12] »Rzadszym uczynię śmiertelnego nad złoto szczere, a człowieka nad kruszec Ofiru.
[13] »Przeto niebem wstrząsnę i wyskoczy ziemia z posady swojej, na gniew Wiekuistego zastępów i w dzień zapalczywości Jego.
[14] »I będzie jako sarna spłoszona, i jako trzoda, której nikt nie gromadzi, każdy do narodu swego się zwróci, i każdy do ziemi swojej ujdzie.
[15] »Ktokolwiek się nawinie przebitym będzie, a ktokolwiek by był ujęty, padnie od miecza.
[16] »A dzieci ich roztrącane będą przed oczyma ich, zrabowane będą ich domy, a żony ich zhańbione.
[17] »Oto pobudzę przeciwko nim Madajczyków, którzy o srebro nie dbają, a złota nie pożądają.
[18] »Łukami młodzieńców miażdżą, nad płodem żywota nie litują się, nad dziećmi nie użala się oko ich.
[19] »I będzie Babel, ozdoba królestw, sława i duma Kasdejczyków jako zburzone przez Boga Sedom i Amorah.
[20] »Nie będzie zamieszkany nigdy, ani zaludniony po wszystkie wieki, ani rozbije tam Arab namiotu, ani będą tam pasterze koczowali.
[21] »I koczować tam będą zwierzęta stepu, a napełnią domy ich puhacze; i mieszkać tam będą strusie, a kosmacze hasać tam będą.
[22] »I zahuczą dzikie psy w zamkach jego, a szakale w przybytkach rozkoszy. Blizkim nadejścia czas jego, a dni jego się nie odwloką.