Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Bo zmiłuje się Wiekuisty nad Jakóbem i wybierze znowu Israela i osadzi ich na ziemi swej; i przyłączy się cudzoziemiec do nich, i przystaną do domu Jakóba.
[2] »I wezmą ich narody i przywiodą ich do siedziby swojej, i posiędzie je dom Israela na ziemi Wiekuistego jako sługi i służebnice; i będą imali imaczy swoich, i będą panowali ciemięzcom swoim.
[3] »I będzie w dniu, w którym da ci Wiekuisty wytchnienie od męczarni twojej, i od trwogi twojej, i od służby ciężkiej, którą posługiwano się tobą,
[4] »Odezwiesz się wtedy przypowieścią tą na króla Babelu, i powiesz: Jakże ustał ciemięzca, ustało tyraństwo!
[5] »Skruszył Wiekuisty maczugę niegodziwych, bicz możnowładców.
[6] »Który gromił narody w zaciekłości, razami bez ustanku, który gnębił w gniewie ludy, ścigane bez przerwy.
[7] »Spoczęła, uspokoiła się ziemia cała; wybuchnęli okrzykiem radosnym.
[8] »I cyprysy się rozradowały nad tobą, i cedry Libanu: Od chwili upadku twojego nie powstała siekiera na nas.
[9] »Przepaść u dołu wstrząsa się ku tobie, ku przyjściu twojemu; rozbudza ci cienie, wszystkich mocarzy ziemi, podnosi z tronów swoich wszystkich królów plemion.
[10] »Wszyscy się odezwą i powiedzą do ciebie: I tyś zaniemógł jak my, stałeś się nam podobnym.
[11] »Strąconą w przepaść wspaniałość twoja, brzęk lutni twoich; pod tobą rozposłany czerw, a przykryciem twém robactwo.
[12] »Jakżeś spadła z nieba, gwiazdo świetlana, synu jutrzenki! powalon na ziemię pogromco ludów.
[13] »A tyś mawiał w sercu twojém: Na niebo wstąpię, ponad gwiazdy Boże wyniosę stolicę moję, i osiędę na górze zboru, u krańców Północy;
[14] »Wzbiję się na szczyty chmur, dorównam Najwyższemu.
[15] »Aleś do piekła się stoczył, do ścian przepaści.
[16] »Spoglądający na cię przypatrują się tobie, zastanawiają się nad tobą: Czyż to ten człowiek, co trwożył ziemię, co wstrząsał państwy?
[17] »Obrócił świat w pustynię, a grody jego burzył? brańców swoich nie puszczał do domu?
[18] »Wszyscy królowie ludów, wszyscy spoczywają w chwale, każdy w grobowcu swoim;
[19] »Aleś ty rzucony zdala od grobu twojego, jak odróśl wzgardzona, otoczony poległymi, przebitymi mieczem, zstępującymi do kamiennych ścian mogiły jako trup stratowany.
[20] »Nie połączyć ci się z nimi w grobie, boś ziemię twoją zniszczył, lud twój wymordował. Wspominanym nie będzie na wieki płód zbrodniarzy.
[21] »Przygotujcie synom jego rzeźnicę dla winy ojców ich, aby nie powstali i zdobyli ziemię, a nie napełniła się powierzchnia świata wichrzycielami.
[22] »I powstanę przeciw nim, rzecze Wiekuisty zastępów, i zatracę Babelu imię i szczątek, i dziecię i wnuka, rzecze Wiekuisty.
[23] »I obrócę go w siedlisko jeża i w kałuże wód, i zmiotę go miotłą zagłady, rzecze Wiekuisty zastępów.
[24] »Zaprzysiągł Wiekuisty zastępów w tych słowach: Zaprawdę jakem umyślił, tak będzie, a jakem postanowił, tak się stanie!
[25] »Chcę skruszyć Aszur w kraju Moim, a na górach Moich go zdepczę, i spadnie z nich jarzmo jego, a brzemię jego z jego grzbietu zdjętém będzie.
[26] »Takiém jest postanowienie postanowione nad całą ziemią, i taką ręka zawieszona nad wszystkiemi narodami.
[27] »Bo Wiekuisty zastępów postanowił, i któż to udaremni? a ręka Jego zawieszona, i któż ją odwróci?
[28] »Roku śmierci króla Achaza wyrzeczoną była rzecz następująca:
[29] »Nie ciesz się Pleszet cała, choć złamany kij pogromcy twojego, bo z zarodu węża lęże się jaszczurka, a płodem jego smok latający.
[30] »I paść się będą najbiedniejsi, a ubodzy bezpiecznie spoczną; ale wygubię głodem szczep twój, a szczątki twoje wytępione będą.
[31] »Płacz bramo, biadaj grodzie, rozpaczaj Pleszet cała! bo z Północy dym nadciąga, a nikt nie odosobniony w powołanych jego.
[32] »I cóż odpowiedzą posłom narodów? Że Wiekuisty utwierdził Cyon, i że w nim znajdują obronę biedni narodu Jego.