Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Zstąp i usiądź w prochu, dziewicza córo Babelu, siądź na ziemi, pozbawiona tronu, córo Kasdym! bo nie będą cię nadal nazywać tkliwą i spieszczoną.
[2] »Weź żarna, a miel mąkę; zdejm zasłonę twoję, podkasaj podół, obnaż goleń, a brnij przez rzeki.
[3] »Odkryje się nagość twoja, i ukaże srom twój; pomsty dokonam i nie napotkam przeciwnika.
[4] »Wybawca nasz, - Wiekuisty zastępów imię Jego, Święty Israela.
[5] »Siedź w milczeniu, a skryj się w ciemności, córo Kasdym, bo nie będą cię nadal nazywać władczynią królestw.
[6] »Gdy gniewając się na lud Mój, poniewierałem dziedzictwem Mojém, i wydałem je w ręce twoje, - nie okazałeś im miłosierdzia; starców obciążałeś jarzmem twém nadmierném.
[7] »Mniemałaś: wiecznie panią będę; tak, że nie wzięłaś tego do serca, a nie pamiętałaś na koniec tego.
[8] »Oto posłuchaj tego, rozkosznico, która zasiadłaś bezpiecznie, która mawiasz w sercu swojém: Ja, a nikt inny! nie zostanę wdową, ani zaznam sieroctwa.
[9] »Więc przypadną na cię dwie te rzeczy nagle, dnia jednego, - sieroctwo i wdowieństwo; w całej pełni swojej spadną na cię, mimo mnóstwa guseł twoich, i mimo mocy wielkiej czarów twoich.
[10] »A mieniłaś się bezpieczną w niegodziwości twojej, mniemałaś: nikt mnie nie widzi. Mądrość i wiedza twoja, one cię uwiodły, żeś pomyślała w sercu swojém: Ja, a nikt inny.
[11] »Przeto nawiedzi cię niedola, której nie potrafisz rozjaśnić, a spadnie na cię nieszczęście, którego nie zdołasz zażegnać, a zaskoczy cię nagle ruina, której nie przewidziałaś.
[12] »Wytrwajże teraz przy czarach i mocy guseł twoich, któremi się mozoliłaś od młodości twojej, może potrafisz zaradzić, może odstraszysz.
[13] »Wyczerpałaś się mnóstwem rad twoich; niechże teraz powstaną i wyzwolą cię rozmierzający niebo, badacze gwiazd, wróżący każdego nowiu, o tém co cię spotkać ma.
[14] »Oto byli jako ścierń, - ogień ich popalił, a nie ocalili życia swego z mocy płomienia; węgla nie zostało, aby się rozgrzać, ani ogniska, aby posiedzieć przy niém.
[15] »Takimi stali się dla ciebie ci, z którymi się trudziłaś; otaczający cię od młodości twojej, - każdy w swoją stronę uszedł, nikt cię nie wspomaga.