Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Gdy jednak usłyszał Paszchur, syn Immera, kapłana, będący nadzorcą naczelnym w domu Wiekuistego, Jeremjasza, prorokującego słowa te,
[2] »Obił Paszchur Jeremjasza proroka, i osadził go w bloku, który w górnej bramie Binjamina przy domu Wiekuistego.
[3] »I stało się nazajutrz, gdy wypuścił Paszchur Jeremjasza z bloku, że rzekł Jeremjasz do niego: Nie "Paszchur" nazwał Wiekuisty imię twoje, lecz "Magor misabib" postrach dokoła!
[4] »Bo tak rzecze Wiekuisty: Oto wydaję cię postrachowi, ciebie i wszystkich przyjaciół twoich, że padną od miecza wrogów swoich, a oczom twoim spoglądać na to; i wszystek też Judę wydam w moc króla Babelu, i uprowadzi ich do Babelu, i pozabija ich mieczem.
[5] »I wydam całe mienie miasta tego, i wszystek jego dorobek i wszystkie kosztowności jego, i wszystkie skarby królów Judy wydam w moc wrogów ich; i zagrabią je i zabiorą i sprowadzą do Babelu.
[6] »Ty też Paszchurze! i wszyscy zamieszkali w domu twoim, pójdziecie w niewolę, i do Babelu przyjdziesz, i tam umrzesz, i tam pochowan będziesz, ty i wszyscy przyjaciele twoi, którym prorokowałeś kłamliwie.
[7] »Tyś mnie namawiał Wiekuisty, a dałem się namówić; przezwyciężyłeś mnie i przemogłeś; przeto stałem się pośmiewiskiem ustawiczném, każdy urąga mi.
[8] »Ile razy mówić poczynam muszę krzyczeć, nad krzywdą i przemocą utyskiwać; i tak jest mi słowo Wiekuistego ku pohańbieniu i na szyderstwo ustawiczne.
[9] »A gdy pomyślałem: nie wspomnę o Nim, ani będę mówił więcej w imieniu Jego! wtedy było to w sercu mojém jako ogień płonący, tłumiony w członkach moich; i usiłowałem je powstrzymać, ale nie mogłem!
[10] »Tak, słyszałem poszept tłumu, zbiegowisko dokoła: "Wydajcie go!" i "wydajmy go!" Nawet wszyscy ci ludzie zaprzyjaźnieni mi, czyhają na upadek mój: "Może da się skusić, a zmożem go, i wywrzem pomstę naszę na nim!"
[11] »Ale Wiekuisty zemną, niby bohater groźny, przeto padną prześladowcy moi, a nie podołają; pohańbieni będą wielce, bo nie powiedzie się im ku sromocie ich wiecznej, niezapomnianej.
[12] »Tak, Ty Wiekuisty zastępów, który doświadczasz sprawiedliwie, który przenikasz wnętrzności i serca - ujrzę pomstę Twą nad nimi, gdyż Tobie poruczyłem sprawę moję.
[13] »Śpiewajcie Wiekuistemu, wysławiajcie Wiekuistego, gdyż wybawia On duszę biednego z mocy złoczyńców!
[14] »Przeklęty dzień w którym się urodziłem; dzień, którego urodziła mnie matka moja, niechaj zostanie niebłogosławionym.
[15] »Przeklęty mąż, który zwiastował ojcu mojemu: Urodziło ci się dziecię męzkie, a tem go wysoce ucieszył!
[16] »Niechaj powiedzie się owemu mężowi, jako miastom, które zburzył Wiekuisty, a nie pożałował; niechaj słyszy krzyk zrana, a wrzawę wojenną w czasie południa.
[17] »O, że nie uśmiercił mnie w łonie, aby mi była matka moja grobem, a żywot jej brzemiennym wiecznie!
[18] »Czemu z żywota wyszedłem, abym doznawał tylko nędzy i utrapienia, a strawione były w hańbie dni moje!