Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »I przystąpili wszyscy dowódzcy wojsk, i Jochanan syn Kareacha, i Jezanjah, syn Hoszaji, i wszystek lud zarówno mali jak wielcy,
[2] »I rzekli do Jeremjasza, proroka: Niechaj téż przyjdzie prośba nasza przed oblicze twoje, abyś pomodlił się za nami Wiekuistemu, Bogu twojemu, za wszystkim szczątkiem tym; gdyż zostało nas mało z wielu, jako tu widzą nas oczy twoje, -
[3] »A niechaj wskaże nam Wiekuisty, Bóg twój, drogę, którą pójść mamy, i to, co nam przedsięwziąć należy.
[4] »I rzekł do nich Jeremjasz, prorok: Dobrze! Oto pomodlę się do Wiekuistego, Boga naszego, stosownie do życzenia waszego, i będzie, cokolwiek by wam odpowiedział Wiekuisty oznajmię wam; nie zataję nic przed wami.
[5] »Oni zaś rzekli do Jeremjasza: Niechaj będzie nam Wiekuisty świadkiem prawdziwym i niezawodnym, jeśli nie uczynimy ściśle wedle słowa, z jakiém poszle cię Wiekuisty, Bóg twój, do nas.
[6] »Czy pomyślném, czy złém - głosu Wiekuistego, Boga naszego, do którego cię wysyłamy, usłuchamy, aby się nam dobrze wiodło, gdy słuchać będziemy głosu Wiekuistego, Boga naszego.
[7] »I stało się po upływie dziesięciu dni, że doszło słowo Wiekuistego Jeremjasza.
[8] »Wezwał tedy Jochanana, syna Kareacha, i wszystkich dowódzców wojsk, którzy mu towarzyszyli, i wszystek lud zarówno małych jak wielkich.
[9] »I rzekł do nich: Tak rzecze Wiekuisty, Bóg Israela, do któregoście posłali mnie, abym wynurzył prośbę waszę przed Nim:
[10] »Jeżeli stale osiędziecie na ziemi tej, wtedy odbuduję was, a nie zburzę, i zasadzę was, a nie wyplenię więcej, bo Mi żal z powodu złego, które wyrządziłem wam.
[11] »Nie obawiajcie się króla Babelu, którego się tak obawiacie, - nie obawiajcie się go, rzecze Wiekuisty; gdyż Ja z wami, abym was wybawił i ocalił z mocy jego.
[12] »I zjednam wam łaskę, i zmiłuje się nad wami, i pozwoli wam mieszkać na ziemi waszej.
[13] »Gdybyście wszakże powiedzieli: Nie pozostaniem na ziemi tej, nie słuchając głosu Wiekuistego, Boga waszego, -
[14] »Mówiąc: Nie! lecz do ziemi Micraim pójdziemy, gdzie nie ujrzymy wojny, ani odgłosu trąby nie usłyszym, a chleba łaknąć nie będziemy, a tam się osiedlim, -
[15] »Otóż tedy słuchajcie słowa Wiekuistego szczątku Judy! Tak rzecze Wiekuisty zastępów, Bóg Israela: Jeżeli rzeczywiście zwrócicie oblicze wasze, by pójść do Micraim, a pójdziecie by zagościć tam:
[16] »Tedy miecz, którego się obawiacie, doścignie on was tam na ziemi Micraim, a głód o który się troszczycie, tam podąży on za wami do Micraim, abyście wyginęli tam.
[17] »Tak się to stanie wszystkim owym ludziom, którzy zwrócą oblicze swoje, by pójść do Micraim, by gościć tam - wyginą oni od miecza, głodu i moru, a nie pozostanie po nich ni szczątku ni niedobitka, z powodu klęski, którą nawiodę na nich.
[18] »Albowiem tak wyrzekł Wiekuisty zastępów, Bóg Israela: Jako się wylał gniew i oburzenie Moje na mieszkańców Jerozolimy, tak rozleje się gniew Mój na was, gdy przyjdziecie do Micraim; i będziecie złorzeczeniem i zgrozą i przekleństwem i urągowiskiem, a nie ujrzeć wam więcej miejsca tego!
[19] »Oto co wyrzekł Wiekuisty o was, szczątku Judy: Nie wchodźcie do Micraim, pamiętajcie to dobrze, żem przestrzegał was dzisiaj!
[20] »Boście łudzili samych siebie, gdyście wysłali mnie do Wiekuistego, Boga waszego, mówiąc: Módl się za nami do Wiekuistego, Boga naszego, i jako powié Wiekuisty, Bóg nasz, tak oświadcz nam, a spełnimy.
[21] »A oto oświadczam wam dzisiaj, ale nie słuchacie głosu Wiekuistego, Boga waszego, we wszystkiém tém, z czem posłał mnie do was.
[22] »A teraz pamiętać wam dobrze, że od miecza, głodu i moru poginiecie w miejscu, do którego pragniecie przyjść, by gościć tam.