Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Tak rzecze Wiekuisty: Oto poduszczę przeciw Babelowi i przeciw mieszkańcom ogniska przeciwników Moich, zaciekłość niszczyciela.
[2] »I poszlę przeciw Babelowi barbarzyńców i przewieją go, i wypróżnią kraj ich; gdyż staną przeciw niemu zewsząd w dniu niedoli.
[3] »Przeciw każdemu, który napina łuk swój, i przeciw każdemu, który się chełpi w pancerzu swoim! Nie oszczędzajcie młodzieńców jego, zgładźcie wszystek zastęp jego!
[4] »Niechaj padną polegli w ziemi Kasdym, a poprzebijani po ulicach jego!
[5] »Bo nie opuszczony Israel i Juda od Boga swego, od Wiekuistego zastępów, dla tego, że ziemia ich pełna była winy wobec Świętego Israela.
[6] »Uchodźcie z Babelu, a niechaj ocala każdy życie swoje, nie gińcie śród kaźni jego! albowiem czas pomsty to dla Wiekuistego; wysługę wypłaca mu!
[7] »Puharem złotym był Babel w ręce Wiekuistego, upajający całą ziemię; z wina jego piły narody, przeto poszalały narody.
[8] »Nagle runął Babel i skruszony został; biadajcie nad nim, nabierzcie balsamu na ból jego, może da się uleczyć!
[9] »Leczyliśmy Babel, ale się nie wyleczył; opuśćcie go, a idźmy każdy do kraju swego, bo sięga nieba sąd jego, a wznosi się ku obłokom!
[10] »Wyjawił Wiekuisty słuszną sprawę naszę: Pójdźmy, opowiadajmy w Cyonie dzieło Wiekuistego, Boga naszego!
[11] »Wyostrzcie strzały, napełniajcie sajdaki! Rozbudził Wiekuisty ducha królów Madaju, bo przeciw Babelowi jest zamysł Jego, by go zgładzić. Bo pomsta Wiekuistego to jest, pomsta za przybytek Swój.
[12] »Przeciw murom Babelu podnieście sztandar, wzmocnijcie straż, ustanówcie czaty, szykujcie odwód! Bo tak umyślił Wiekuisty i tak spełni co wyrzekł o mieszkańcach Babelu.
[13] »Któryś osiadł nad wodami wielkiemi, bogaty w skarby, - nadszedł koniec twój, kres dla odcięcia ciebie!
[14] »Zaprzysiągł Wiekuisty zastępów na żywot Swój: Zaprawdę, choćbym cię napełnił ludźmi jako szarańczą - zawtórują przeciw tobie pobudkę!
[15] »Utworzył ziemię Swoją mocą, utwierdził świat Swoją mądrością, a Swoim rozumem rozpostarł niebiosa.
[16] »Gdy na głos, od Niego wydany, zaszumią wody na niebie, gdy wywodzi obłoki z krańców ziemi, błyskawice dla deszczu tworzy, a wyprowadza wicher ze składów Swoich,
[17] »Wtedy oszołomiony każdy człowiek i nie może tego pojąć, i pohańbiony każdy złotnik z powodu rzeźby, bo kłamstwem odlew jego, a niemasz ducha w nim.
[18] »Marnością są, dziełem obłędu, czasu nawiedzenia swego wyginą.
[19] »Nie do nich podobnym udział Jakóba, bo Stwórcą wszechrzeczy On i berłem dziedzictwa jego, - Wiekuisty zastępów imię Jego.
[20] »Młotem ty Moim, narzędziem wojenném, i miażdżę tobą narody, i wytępiam tobą królestwa.
[21] »I miażdżę tobą rumaka i jeźdźca jego, i miażdżę tobą wóz i woźnicę.
[22] »I miażdżę tobą mężczyznę i niewiastę, i miażdżę tobą starca i wyrostka, i miażdżę tobą młodzieńca i dziewicę.
[23] »I miażdżę tobą pasterza i trzodę jego, i miażdżę tobą rataja i uprząż jego, i miażdżę tobą namiestników i starostów.
[24] »Ale odpłacę Babelowi i wszystkim mieszkańcom kasdejskim wszystko zło ich, które spełnili w Cyonie w oczach waszych, rzecze Wiekuisty.
[25] »Otom Ja przeciw tobie, góro niszcząca, rzecze Wiekuisty, któraś niszczyła całą ziemię, i wyciągnę rękę Moję przeciw tobie, i strącę cię ze skał, i obrócę cię w górę wypaloną.
[26] »I nie wezmą z ciebie kamienia węgielnego, ani kamienia na podwalinę, bo w zwaliska wieczne się obrócisz - rzecze Wiekuisty!
[27] »Podnieście sztandar na ziemi! Uderzcie w surmę między narody! Wezwijcie przeciw niemu ludy! Zwołujcie przeciw niemu królestwa Araratu, Minni i Aszkenas! Ustanówcie przeciw niemu wodza! Sprowadźcie rumaki niby szarańczę szczecinowatą!
[28] »Wezwijcie przeciw niemu narody, - królów Madaju, namiestników jego, i wszystkich starostów jego, i wszystką ziemię jego władztwa!
[29] »I zadrży ziemia i zadygoce, gdyż stwierdzą się nad Babelem zamysły Wiekuistego, by obrócić ziemię Babel w pustkowie, bez mieszkańca.
[30] »Zaprzestali rycerze Babelu walczyć, osiedli w warowniach, opadła siła ich, zniewieścieli; podpalono siedziby jego, kruszone są zawory jego.
[31] »Goniec naprzeciw gońca pędzi, a zwiastun naprzeciw zwiastuna, by obwieścić królowi Babelu, że zdobyto miasto jego ze wszystkich stron.
[32] »A brody wzięte, a rowy wypalone ogniem, a bojownicy przerażeni.
[33] »Albowiem tak rzecze Wiekuisty zastępów, Bóg Israela: Córa Babelu jako klepisko jest, czasu gdy się je wydeptuje; niezadługo a nadejdzie pora żniwa dla niej.
[34] »Pożarł mnie, zgładził mnie Nebukadrecar, król Babelu; postawił mnie jako naczynie wypróżnione, pochłonął mnie jako krokodyl, napełnił żywot swój słodyczami mojemi, wypędził mnie.
[35] »Krzywda moja i ciało moje na Babel! rzecze mieszkanka Cyonu, a krew moja na mieszkańców Kasdym! rzecze Jerozolima.
[36] »Przeto rzecze tak Wiekuisty: Oto poprowadzę sprawę twoję i pomszczę pomstę twoję i wysuszę morze jego, i wypłonię źródło jego!
[37] »I będzie Babel rumowiskiem, siedliskiem szakali zgrozą i pośmiewiskiem, bez mieszkańców!
[38] »Jeszcze społem jako lwy ryczą, warczą jako lwie szczenięta.
[39] »Ale gdy rozochoceni będą przygotuję im ucztę, i upoję ich, aby się weselili i posnęli snem wiecznym, a nie rozbudzili się, rzecze Wiekuisty.
[40] »Powalę ich jako jagnięta na rzeź, jako barany wraz z kozłami!
[41] »Jakże zdobytym Szeszach, a wziętą sława całej ziemi; jakże obrócił się w zgrozę Babel między narodami!
[42] »Wezbrało nad Babelem morze, mnóztwem fal jego pokryty został.
[43] »Obróciły się miasta jego w pustynię, w ziemię spiekłą i jałową, w ziemię, której nie zamieszkuje człowiek, a nie przechodzi przez nią syn Adama.
[44] »I nawiedzę Bela w Babelu, i wydobędę połknięty kęs z gęby jego, a nie będą dążyły doń więcej narody; i mur Babelu runie.
[45] »Uchodźcie z pośród niego, ludu mój, a ocalcie każdy życie swoje od zapalczywego gniewu Wiekuistego!
[46] »A niechaj nie zwątpi serce wasze, abyście się lękać mieli wobec wieści głoszonej po ziemi, gdy rozejdzie się w jednym roku ta wieść, a potem po roku inna wieść, a ucisk będzie w kraju, a władca po władcy.
[47] »Przeto oto dni nadchodzą, a nawiedzę posągi Babelu, a cały kraj jego shańbiony będzie, a wszyscy polegli jego padną w pośród niego.
[48] »I rozradują się nad Babelem niebo i ziemia, i wszystko co w nich; gdyż z Północy przybędą doń pogromcy, rzecze Wiekuisty.
[49] »I Babel musi upaść, o polegli Israela! tak jak dla Babelu padli polegli na całej ziemi.
[50] »Ocaleni od miecza uchodźcie, nie zatrzymujcie się. Wspominajcie w dali o Wiekuistym, a Jerozolima niechaj stanie w myśli waszej!
[51] »Zawstydziliśmy się, bośmy słyszeli o hańbie, pokrył rumieniec oblicze nasze; gdyż naszli barbarzyńcy na świętości domu Wiekuistego!
[52] »Przeto oto dni nadchodzą, rzecze Wiekuisty, a nawiedzę posągi jego, a w całym kraju jego jęczeć będą ranni!
[53] »Choćby wzniósł się Babel ku niebu, i choćby niedostępną uczynił wyżynę twierdzy swojej: odemnie przyjdą jednak pogromcy jego! rzecze Wiekuisty.
[54] »Odgłos biadania z Babelu, a pogrom wielki z ziemi Kasdejczyków!
[55] »Albowiem pustoszy Wiekuisty Babel, i usuwa zeń zgiełk wielki, - a huczały fale ich jako wody potężne, rozlegała się wrzawa okrzyków ich.
[56] »Bo nadejdzie nań, na Babel, pogromca, i ujęci będą rycerze jego, złamią się łuki ich; gdyż Bogiem odpłaty Wiekuisty, rzetelnie odpłaci.
[57] »I upoję możnowładców i mędrców jego, namiestników i starostów i rycerzy jego, i posną snem wiecznym, a nie obudzą się! - rzecze Król, Wiekuisty zastępów imię Jego.
[58] »Tak rzecze Wiekuisty zastępów: Mur Babelu, szeroki, zburzonym będzie do szczętu, a bramy jego wysokie w ogniu spłoną, - bo tak "trudzą się ludy o nie, a plemiona dla ognia się nużą!"
[59] »Zlecenie, które dał Jeremjasz, prorok, Seraji, synowi Neryi, syna Machseji, gdy poszedł z Cydkjaszem, królem Judy, do Babelu, czwartego roku jego panowania. Serajah zaś był kwatermistrzem.
[60] »Spisał tedy Jeremjasz całą klęskę, która spaść ma na Babel do księgi jednej, - wszystkie mianowicie owe mowy, które napisane są odnośnie do Babelu.
[61] »I rzekł Jeremjasz do Seraji: Gdy przybędziesz do Babelu a ujrzysz go, odczytasz wtedy wszystkie te słowa.
[62] »I powiesz: Wiekuisty! Tyś wyrzekł o miejscu tém, że je zgładzisz, aby nie zostało w niém mieszkańca, ani człowieka ani bydlęcia, lecz że pustkowiem wieczném będzie...
[63] »A oto gdy skończysz czytać księgę tę przywiążesz do niej kamień i wrzucisz ją w głąb Eufratu.
[64] »I powiesz: Tak niechaj pogrąży się Babel, a nie podniesie się z powodu klęski, którą nawiodę na niego! Aż do "znużą się" są słowa Jeremjasza.