Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »I stało się jedenastego roku, pierwszego dnia miesiąca, że doszło mnie słowo Wiekuistego, głosząc:
[2] »Synu człowieczy! Ponieważ wykrzykiwał Cor nad Jerozolimą: Hejże! skruszona brama ludów, zwróciła się ku mnie, zbogacę się zburzoną! -
[3] »Przeto rzecze tak Pan, Wiekuisty: Oto Ja przeciw tobie Corze! i sprowadzę na ciebie narody liczne, jak wyprowadza morze fale swoje.
[4] »I zniszczą mury Coru, i zburzą jego wieże, i zmiotę nawet ziemię z powierzchni jego, i obrócę go w nagi głaz.
[5] »Rozscieliskiem dla sieci się stanie w pośrodku morza; bom Ja to zapowiedział, rzecze Pan Wiekuisty, a pójdzie on na łup narodom.
[6] »Córy też jego na lądzie, mieczem pobite będą, aby poznały, żem Ja Wiekuisty.
[7] »Albowiem tak rzecze Pan, Wiekuisty: Oto przywiodę przeciw Corowi Nebukadrecara, króla Babelu, od północy, króla królów, z końmi i z wozami i z jezdnymi, i z czeredą i z ludem licznym.
[8] »Córy twoje na lądzie mieczem pobije, i rozłoży przeciw tobie baszty, i usypie przeciw tobie dach tarczowy.
[9] »A uderzenia taranów swoich wymierzy na mury twoje, a wieże twoje zburzy żelazem swojém.
[10] »Wskutek mnóztwa rumaków jego pokryje cię kurzawa ich; od zgiełku konnicy i kół i wozów zadrżą mury twoje, gdy wkroczy w bramy twe, jak się wkracza do miasta zdobytego.
[11] »Kopytami rumaków swoich stratuje wszystkie ulice twoje, lud twój mieczem pobije, a kolumny twe potężne na ziemię runą.
[12] »I złupią skarby twoje, i zrabują towary twoje, i zburzą mury twoje, a domy rozkoszy twojej rozwalą, a kamienie i drzewo i gruz twój w głąb morza rzucą.
[13] »I uciszę zgiełk pieśni twoich, a brzęk lutni twoich rozlegać się już przestanie.
[14] »I obrócę cię w głaz nagi; rozścieliskiem dla sieci zostaniesz; nie będziesz już odbudowane, bom Ja Wiekuisty to zapowiedział, rzecze Pan, Wiekuisty.
[15] »Tak rzecze Pan, Wiekuisty do Coru: Zaprawdę, czyż od łomotu upadku twego, gdy jęczeć będą ranni, gdy okrutnie mordować będą wpośród ciebie, nie zadrżą wybrzeża?
[16] »I zstąpią ze stolic swoich wszyscy książęta pomorza, i złożą z siebie płaszcze swoje, i szaty swe wzorzyste zdejmą. Lękiem się przyodzieją, na ziemi siądą; a wzdrygając się ustawicznie, przerażeni będą z powodu ciebie.
[17] »I podniosą nad tobą pieśń żałobną, i powiedzą o tobie: Jakżeś zginął, ty ludny, z pośród mórz, grodzie sławny, co to silny był na morzu, zarówno on jak mieszkańcy jego, szerzący postrach na wszystkich sąsiadów swoich!
[18] »Teraz to drżą pobrzeża w dzień upadku twego, a trwożą się wyspy morza nad końcem twoim.
[19] »Gdyż tak rzecze Pan Wiekuisty: Gdy uczynię cię miastem opustoszałém jako miasta już niezamieszkane, gdy wywiodę na cię toń, a pokryją cię wody wielkie,
[20] »Wtedy strącę cię ku tym, co do grobu zstąpili, do ludu od wieków przebrzmiałego, i osadzę cię w krainie podziemnej, wśród ruin odwiecznych, wśród tych co do grobu zstąpili, abyś nie panował i roztaczał chwały w krainie żyjących.
[21] »Nagły koniec uczynię z tobą, a nie będzie cię; i będą cię szukali, ale nie znajdą już na wieki, rzecze Pan Wiekuisty.