Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »I wyruszyli synowie Israela, i stanęli obozem w stepach Moabu, z tej strony Jardenu Jerychońskiego.
[2] »I widział Balak, syn Cyppora wszystko, co uczynił Israel Emorejczykom;
[3] »I uląkł się Moab tego ludu bardzo, gdyż licznym był, i zatrwożył się Moab przed synami Israela.
[4] »I rzekł Moab do starszych Midjanu: "Teraz pożre ten tłum wszystko wokoło nas, jak pożera wół trawę polną!" A Balak, syn Cyppora, był królem Moabu podówczas.
[5] »I wyprawił posłów do Bileama, syna Beora, do Pethoru, który nad rzeką, do ziemi ojczystej swojej, aby zawezwać go i powiedzieć: "Oto lud wyszedł z Micraim; oto zakrył widnokrąg ziemi, a osiadł on naprzeciw mnie;
[6] »I tak przyjdźże, przeklnij mi ten lud, - gdyż potężniejszym on odemnie, - może wtedy zdołam pokonać go, i wypędzić z ziemi tej; bo ja wiem, że komu błogosławisz, błogosławiony jest, a kogo przeklinasz, ten przeklęty!"
[7] »Poszli tedy starsi Moabu i starsi Midjanu, a dary za wieszczbę w ich ręku, i przybyli do Bileama i powiedzieli mu słowa Balaka.
[8] »I rzekł on do nich: "Przenocujcie tu tę noc, a dam wam odpowiedź jak oznajmi mi Wiekuisty." I zostali książęta Moabu u Bileama.
[9] »I przyszedł Bóg do Bileama i rzekł: "Cóż to za ludzie u ciebie?"
[10] »I odpowiedział Bileam Bogu: Balak, syn Cyppora, król Moabu, przysłał do mnie:
[11] »Oto lud ten, który wyszedł z Micraim, - zakrył widnokrąg ziemi; i tak przyjdź, przeklnij mi go: może wtedy zdołam go zwalczyć, i wypędzić go."
[12] »I rzekł Wiekuisty do Bileama: "nie chodź z nimi ani przeklinaj ludu tego, gdyż błogosławiony jest!"
[13] »I wstał Bileam zrana, i rzekł do książąt Balaka: "wróćcie do ziemi waszej, gdyż nie chce mi Wiekuisty pozwolić, abym poszedł z wami."
[14] »Zabrali się tedy książęta Moabu, i przyszli do Balaka i rzekli: "Nie chciał Bileam iść z nami."
[15] »Znowu tedy posłał Balak książęta większe i znamienitsze od pierwszych.
[16] »I przybyli do Bileama i rzekli doń: "tak rzecze Balak, syn Cyppora: nie wzbraniajże się przyjść do mnie!
[17] »Albowiem uczcić uczczę cię wielce, a wszystko co mi rozkażesz uczynię; tylko przyjdź proszę, i przeklnij mi lud ten!"
[18] »I odpowiedział Bileam, i rzekł do sług Balaka: "Choćby mi dawał Balak pełen dom swój srebra i złota, nie mógłbym przekroczyć rozkazu Wiekuistego, Boga mojego, i uczynić co małego lub wielkiego;
[19] »Ale zostańcież tu i wy przez noc tę, a dowiem się co znowu Wiekuisty powie mi."
[20] »I przyszedł Bóg do Bileama w nocy i rzekł do niego: "Jeżeli wezwać cię przyszli ci ludzie, wstań, idź z nimi; wszakże, - tylko to, co ci powiem, uczynisz."
[21] »I wstał Bileam zrana, i osiodłał oślicę swoję, i poszedł z książętami Moabu;
[22] »I wspłonął gniew Boga, że poszedł, - i stanął anioł Wiekuistego na drodze, jako zawada dlań; on zaś jechał na oślicy swojej, a dwoje pacholąt jego z nim.
[23] »I ujrzała oślica anioła Wiekuistego, stojącego na drodze, a miecz jego dobyty w ręce jego, - i ustąpiła oślica z drogi, i zeszła na pole; i bił Bileam oślicę, aby ją zwrócić na drogę.
[24] »Tedy stanął anioł Wiekuistego na ścieżce między winnicami, gdzie płot z jednej, a płot z drugiej strony.
[25] »A widząc oślica anioła Wiekuistego, cisnęła się do ściany, i przyparła nogę Bileama do ściany: i tak począł znowu ją bić.
[26] »Anioł zaś Wiekuistego poszedł dalej, i stanął w miejscu tak ciasném, że nie było drogi wyminąć, ani na prawo ani na lewo;
[27] »A widząc oślica anioła Wiekuistego, legła pod Bileamem; i wspłonął gniew Bileama i począł bić oślicę kijem.
[28] »I otworzył Wiekuisty usta oślicy, i rzekła do Bileama: "Cóżem ci uczyniła, że mnie bijesz oto już trzykrotnie?"
[29] »I rzekł Bileam do oślicy: "Za to, żeś się naigrawała ze mnie; gdybym miał miecz w ręku, byłbym cię teraz zabił!"
[30] »I rzekła oślica do Bileama: "Czyżem nie ja oślica twoja, na którejś jeździł od dawna do dnia dzisiejszego? Czyżem zwykła była czynić ci tak?" I rzekł: "Nie!"
[31] »I odsłonił Wiekuisty oczy Bileama, i ujrzał on anioła Wiekuistego, stojącego na drodze i miecz jego dobyty w ręce jego: i ukłonił się i padł na oblicze swoje.
[32] »I rzekł doń anioł Wiekuistego: "Czemu biłeś oślicę twoję oto już trzykrotnie? Wszakżem ja to wyszedł, by stanąć zawadą, bo zgubną jest droga twoja przedemną.
[33] »A widząc mnie oślica, ustępowała przedemną oto już trzykrotnie, gdyby nie ustąpiła przedemną, już bym cię był zabił, a ją zostawił przy życiu!"
[34] »I rzekł Bileam do anioła Wiekuistego: "Zgrzeszyłem, bom nie wiedział, żeś ty stanął przeciw mnie na drodze; a teraz, jeżeli to nieprzyjemném w oczach twoich, to powrócę!"
[35] »I rzekł anioł Wiekuistego do Bileama: "Idź z tymi ludźmi; wszakże to tylko, co ja ci powiem, mówić będziesz!" I tak poszedł Bileam z książętami Balaka.
[36] »A gdy usłyszał Balak, że przybywa Bileam, wyszedł naprzeciw niemu do miasta Moabickiego, położonego na granicy nad Arnonem, który na krańcu granicy.
[37] »I rzekł Balak do Bileama: "Wszak tylokrotnie posyłałem do ciebie, wzywając cię: czemużeś nie przybył do mnie? Czyżbym rzeczywiście nie był wstanie cię uczcić?"
[38] »I rzekł Bileam do Balaka: "Oto przybyłem do ciebie; ale czyż mogę sam co powiedzieć? To słowo, które włoży Bóg w usta moje, to mówić będę."
[39] »I poszedł Bileam z Balakiem i przybyli do Kirjath-Chucoth.
[40] »I narznął Balak wołów i owiec, i posłał Bileamowi i książętom, którzy z nim byli.
[41] »I stało się nazajutrz, że wziął Balak Bileama, i wprowadził go na wyżyny Baala, - i zobaczył ztamtąd część ludu.