Teksty » Izaak Cylkow - Przekłady Starego Testamentu » Księga Jozuego » Rozdział 22
«  Księga Jozuego 21 Księga Jozuego 22 Księga Jozuego 23  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Wtedy zawezwał Jozue Reubenidów i Gadidów i połowę pokolenia Manaszy. [2] »I rzekł do nich: Spełniliście ściśle wszystko co polecił wam był Mojżesz, sługa Wiekuistego, a słuchaliście też głosu mojego we wszystkiem com wam rozkazał. [3] »Nie opuściliście braci waszych przez tak długi czas aż po dzień dzisiejszy, przestrzegając pilnie rozkazu Wiekuistego, Boga waszego. [4] »A teraz użyczył Wiekuisty, Bóg wasz, pokoju braciom waszym jako im był przyrzekł; tak tedy wyruszcie a wróćcie do namiotów waszych, do ziemi dziedzicznej posiadłości waszej, którą wyznaczył wam Mojżesz, sługa Wiekuistego, po drugiej stronie Jordanu. [5] »Tylko zważcie pilnie, abyście spełniali przykazanie i naukę którą poruczył wam Mojżesz, sługa Wiekuistego, abyście miłowali Wiekuistego, Boga waszego, a postępowali na wszystkich drogach Jego, a przestrzegali przykazań Jego, a lgnęli doń a służyli Mu całem sercem i całą duszą waszą! [6] »I pobłogosławił ich Jozue i puścił ich, i wyruszyli do namiotów swoich. [7] »Jednej połowie pokolenia Manaszy wyznaczył był Mojżesz posiadłość w Baszanie; drugiej zaś połowie wyznaczył Jozue posiadłość przy innych współplemieńcach jej po zachodniej stronie Jordanu. Gdy ich tedy puścił Jozue do namiotów ich, błogosławił im. [8] »I rzekł do nich tak: Z mnóstwem dóbr wróćcie do namiotów waszych i z niezmierną mocą bydła, z srebrem i złotem, miedzią i żelazem i z nader licznemi szatami; dzielcie się tedy łupem wrogów waszych z braćmi waszymi. [9] »I tak zwrócili się i wyruszyli synowie Reubena i synowie Gada i połowa pokolenia Manaszy od synów Israela z Szylo, położonego w ziemi Kanaan, aby się udać do ziemi Gilead, do ziemi dziedzicznej posiadłości swej, gdzie stosownie do rozkazu Wiekuistego przez Mojżesza się byli osiedlili. [10] »Gdy tedy przybyli do Geliloth nad Jordanem, położonem jeszcze w ziemi Kanaan, zbudowali synowie Reubena i synowie Gada i połowa pokolenia Manaszy tam nad Jordanem ołtarz, ołtarz wielki na wejrzenie. [11] »I usłyszeli synowie Israela wieść: Oto zbudowali synowie Reubena i synowie Gada i połowa pokolenia Manaszy ołtarz naprzeciw ziemi Kanaan, w Geliloth Jordanu, na ziemi po drugiej stronie siedzib synów Israela, [12] »Gdy tedy usłyszeli to synowie Israela, zebrał się cały zbór synów Israela w Szylo, aby wyruszyć przeciw nim na wojnę. [13] »Poczem wysłali synowie Israela do synów Reubena, do synów Gada i do połowy pokolenia Manaszy do ziemi Gilead Pinchasa syna Elazara, Kapłana. [14] »A dziesięciu książąt z nim, mianowicie po książęciu z każdego domu rodzinnego ze wszystkich pokoleń israelskich, a każdy z nich był naczelnikiem należących do domu jego rodów wpośród plemion Israela. [15] »Gdy tedy przybyli do synów Reubena i do synów Gada i do połowy pokolenia Manaszy do ziemi Gilead, przemówili do nich w tych słowach: [16] »Tak rzecze do was cały zbór Wiekuistego: Cóż znaczy to przeniewierstwo, któregoście się dopuścili przeciw Bogu Israela, że się odwracacie dzisiaj od Wiekuistego, budując sobie ołtarz, aby się zbuntować dzisiaj przeciw Wiekuistemu? [17] »Czyż nie dosyć nam na winie dotycznie Peora, z którejśmy po dziś dzień jeszcze się nie oczyścili, a dla której spadła klęska na zbór Wiekuistego? [18] »A wy chcecie dziś jednak od Wiekuistego się odwrócić? To też będzie tak: wy zbuntujecie się dzisiaj przeciw Wiekuistemu, jutro zaś rozgniewa się On na cały zbór Israela! [19] »Jeżeli zresztą ziemia dziedzicznej posiadłości waszej nieczystą wam się wydaje, przejdźcie do ziemi należącej do dziedziny Wiekuistego, gdzie przybytek Wiekuistego stanął, a osiądźcie wpośród nas. Przeciw Wiekuistemu jednak nie buntujcie się i przeciw nam nie buntujcie się, budując sobie ołtarz odrębny, okrom ołtarza Wiekuistego, Boga naszego. [20] »Wszak gdy dopuścił się Achan, syn Zeracha, przeniewierstwa przeciw dobru zaklętemu, czyż nie przypadł gniew Boży na cały zbór israelski, tak że nie sam jeden za winę swą zginąć musiał! [21] »Odpowiedzieli tedy synowie Reubena i synowie Gada i połowa pokolenia Manaszy i rzekli do naczelników plemion israelskich: [22] »Potężny, Bóg, Wiekuisty - Potężny, Bóg, Wiekuisty, Jemu to wiadomo a i Israelitom to wiedzieć: jeśli w buncie albo w przeniewierstwie przeciw Wiekuistemu się to stało - niechajbyś powściągnął nam dziś jeszcze pomoc swoję! [23] »Jeśliśmy zbudowali sobie ołtarz, abyśmy się odwrócili od Wiekuistego, albo żeby składać na nim całopalenia i ofiary śniedne, albo żeby sprawiać na nim rzeźne ofiary opłatne, Wiekuisty sam niechajby tego poszukiwał! [24] »Raczej z troski jedynie przed możliwym wypadkiem uczyniliśmy to, myśląc, że mogliby w przyszłości potomkowie wasi rzec do potomków naszych: Cóż macie wspólnego z Wiekuistym, Bogiem Israela? [25] »Ustanowił wszak granicę Wiekuisty między nami a wami, synowie Reubena i Gada; nie macie udziału w Wiekuistym! I tak mogliby potomkowie wasi odwieść potomków naszych od tego, aby czcili Wiekuistego. [26] »Przetośmy postanowili: uczyńmy to sobie, abyśmy ołtarz zbudowali, nie na całopalenia ani na ofiary rzeźne, [27] »Lecz aby świadkiem był zarówno dla nas jak dla was i dla potomków naszych po nas, że chcemy pełnić służbę Wiekuistego przed obliczem Jego, całopaleniami i ofiarami naszemi rzeźnemi i opłatnemi, aby nie mogli potomkowie wasi rzec w przyszłości do potomków naszych: Nie macie udziału w Wiekuistym! [28] »Myśleliśmy: gdyby w przyszłości tak mówili do nas albo do potomków naszych, wtedy odpowiemy: Spójrzcie na budowę ołtarza Wiekuistego, który wznieśli ojcowie nasi, nie na całopalenia albo na ofiary rzeźne, lecz aby był świadkiem zarówno dla nas jak i dla was. [29] »Dalekiem to od nas, abyśmy się buntowali przeciw Wiekuistemu i abyśmy się odwracali dzisiaj od Wiekuistego, abyśmy oddzielny zbudowali ołtarz na całopalenia, ofiary śniedne i rzeźne, okrom ołtarza Wiekuistego, Boga naszego, który przed przybytkiem Jego! [30] »Gdy tedy usłyszał Pinhas, kapłan, i książęta zboru, naczelnicy plemion israelskich, którzy mu towarzyszyli, słowa które wyrzekli synowie Reubena i synowie Gada i synowie Manaszy, zadowoliło ich to. [31] »I rzekł Pinhas, syn Elazara, kapłana, do synów Reubena i do synów Gada i do synów Manaszy: Dzisiaj przekonywamy się, że jest Wiekuisty wpośród nas, ponieważ nie dopuściliście się takiego przeniewierstwa przeciw Wiekuistemu: Przez to uchroniliście synów Israela od karzącej ręki Wiekuistego! [32] »Poczem wrócił Pinhas, syn Elazara, kapłana wraz z książętami, od synów Reubena i od synów Gada z ziemi Gilead do ziemi Kanaan, do synów Israela i zdali im sprawę. [33] »I okazało się to dobrem w oczach synów Israela i wysławiali synowie Israela Boga, i nie myśleli już wyruszyć przeciw nim do walki, aby spustoszyć ziemię, na której synowie Reubena i synowie Gada osiedli. [34] »I nadali synowie Reubena i synowie Gada miano ołtarzowi, albowiem jest on świadkiem wpośród nas, że Wiekuisty prawdziwym Bogiem. 
«  Księga Jozuego 21 Księga Jozuego 22 Księga Jozuego 23  »


 Źródło tekstu: Tekst opracowany przez BibliePolskie.pl na podstawie skanów własnych.Opis prezentowanego tekstu: Tekst polski z 13 tomów wydań przekładów ksiąg Starego Testamentu dokonanego przez rabina Izaaka Cylkowa na przełomie XIX/XX wieku. Z ksiąg Starego Testamentu brakuje tylko przekładu ksiąg Kronik, Ezdrasza, Nehemiasza i Daniela (albo Cylkow nie zdążył ich przełożyć, albo rękopisy tłumaczenia zaginęły).