Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »(2:3) Powiedźcie braciom swoim: Ludu mój, a siostrom swoim: Umiłowana.
[2] »(2:4) Oskarżajcie matkę waszą, oskarżajcie, bo ona nie jest moją małżonką, ani ja nie jestem jej mężem! Niech usunie swe wiarołomstwo z oblicza swego, swe cudzołostwa z pomiędzy swych piersi;
[3] »(2:5) iżbym jej nie rozebrał do naga, i nie postawił jej, jak w dzień jej narodzin; i nie zamienił jej w pustynię, i nie uczynił ziemią spieczoną, i nie umorzył pragnieniem.
[4] »(2:6) Nie będę także miłował jej synów, bo oni są dziećmi cudzołóstwa;
[5] »(2:7) bo nierządu dopuszczała się ich matka, wydała się na hańbę ich rodzicielka, gdy mówiła: muszę iść za kochankami swoimi, którzy mi dają chleb i wodę, wełnę i len, oliwę i wino.
[6] »(2:8) Przeto właśnie ja ogrodzę drogę jej cierniem, i obmuruję murem, iż nie znajdzie ścieżki swej;
[7] »(2:9) gdy biegać będzie za kochankami swoimi, to do nich się nie dostanie, a gdy ich będzie szukać, nie znajdzie! i powie: muszę pójść i wrócić się do męża mego pierwszego, bo mi wówczas było lepiej niż teraz!
[8] »(2:10) Ale ona nie wiedziała, że ja jej dawałem zboże i wino i olejek; że dałem jej srebra wiele i złota, z którego zrobili Baala!
[9] »(2:11) Toteż wrócę się i wezmę moje zboże w swoim czasie, i moje wino w swej porze. Także zabiorę mą wełnę i mój len, przeznaczony na okrycie jej wstydu,
[10] »(2:12) A teraz odsłonię jej sromotę - w oczach jej kochanków i nikt jej z ręki mojej nie wyrwie!
[11] »(2:13) Także położę kres wszelkiemu jej weselu, jej świętom, nowiom i szabatom i wszelkim jej uroczystościom!
[12] »(2:14) I spustoszę jej winograd i drzewa jej figowe, o których mówiła: to są podarunki moje, które mi darowali kochankowie moi! I zamienię ją w zagajniki, które będzie objadał zwierz polny!
[13] »(2:15) I pomszczę się na niej za dni Baalów, w których im paliła ofiary, i zdobiła się w swe obrączki i w swe kolczyki, i chodziła za kochankami swoimi, a o mnie zapomniała! Powiedział Jahwe!
[14] »(2:16) Dlatego ja właśnie uwiodę ją, i zaprowadzę ją na pustynię, i mówić będę do serca jej.
[15] »(2:17) Dam jej również stamtąd jej winnice, wąwóz Achor będzie bramą nadziei i śpiewać tam będzie jak za dni swej młodości, i jak w dzień wyjścia swego z ziemi Egiptu.
[16] »(2:18) Stanie się też w dniu owym, powiedział Jahwe, że nazwie mnie: mój mężu, a więcej mnie nie nazwie: mój Baalu!
[17] »(2:19) Wtedy usunę imiona Baalów z jej ust, iż więcej już ich imion wspominać nie będzie!
[18] »(2:20) Zawrę także dla nich przymierze w dniu owym ze zwierzem polnym i ptactwem nieba i płazem ziemi, a łuk i miecz i włócznię pokruszę (ze ziemi) i każę im mieszkać w spokoju!
[19] »(2:21) I poślubię Cię sobie na wieki; a poślubię Cię sobie w sprawiedliwości i w prawie i w miłości i w dobroci;
[20] »(2:22) poślubię Cię sobie w prawdzie, wtedy poznasz żem Jahwe!
[21] »(2:23) Stanie się także w dniu owym, powie dział Jahwe, że odpowiem niebu, a ono odpowie ziemi,
[22] »(2:24) a ziemia odpowie w zbożu i w winie i w olejku, a one dadzą odpowiedź Jizreelowi!
[23] »(2:25) I posieję ją sobie na ziemi, i ukocham Bezmiłość i powiem Niemojemuludowi: tyś jest lud mój a on powie: Bóg mój!