Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »(21:37) Jeżeli ktoś ukradnie wołu, albo owcę i je zarżnie, albo sprzeda, – niech wołami płaci pięciu za wołu, a czterema owcami za jagnię.
[2] »(22:1) Jeżeli w podkopie przydybany zostanie złodziej i zostanie pobity, iż zemrze, – dla niego niemasz krwi przelanej.
[3] »(22:2) Jeżeli zaś słońce wzeszło nad nim, – dlań istnieję krew przelana. On zapłacić musi, a jeżeli nie ma tyle, – niech zostanie sprzedany gwoli swej kradzieży.
[4] »(22:3) Jeśli znajdzie się u niego rzecz skradziona: wół, lub osioł, czy też owca, – żywe – niech dwukrotnie on zapłaci.
[5] »(22:4) Jeżeli kto wypasie pole lub winnicę, jeśli puści bydło swoje i będzie wypasał obce pole, – niech zapłaci najlepszą częścią pola swego i najlepszą częścią winnicy swojej.
[6] »(22:5) Jeżeli ogień rozejdzie się i napotka ciernie i pochłonie stertę, albo zboże na pniu, lub uszkodzi samo pole, – zapłacić musi ten, kto ten pożar wzniecił.
[7] »(22:6) Jeżeli ktoś bliźniemu swemu odda srebro, lub przedmioty na przechowanie, a to zostanie wykradzione z domu męża tego: jeżeli złodziej zostanie wykryty – niech dwukrotnie on zapłaci;
[8] »(22:7) jeżeli zaś złodziej nie zostanie wykryty, przystąpi właściciel domu do sędziów [i przysięgnie], iż ręki nie wyciągnął swej na pracę bliźniego swego.
[9] »(22:8) A każdy przedmiot przewinienia: o wołu, osła, owcę, szatę, – o jakąkolwiek zgubę, o której rzeknie, że to właśnie jest, do sędziów ich obu sprawa dojdzie, a kogo sędziowie uznają winnym, niech dwukrotnie on zapłaci bliźniemu swemu.
[10] »(22:9) Jeżeli ktoś bliźniemu swemu odda na chowanie osła, wołu, owcę, albo jakiekolwiek bydlę, a ono padnie, albo okaleczy się, lub zostanie uprowadzone, a nikt nie widział tego,
[11] »(22:10) tedy niech przysięga na Wiekuistego ma miejsce między nimi obu, iż on ręki nie wyciągnął swojej na pracę bliźniego swego, – właściciel jej niech ją przyjmie, zaś ów nie będzie płacił;
[12] »(22:11) lecz jeżeli to zostanie ukradzione u niego, – zapłaci właścicielowi tegoż.
[13] »(22:12) O ile zostanie rozszarpane, – niech przyniesie je jako dowód; za rozszarpane nie zapłaci.
[14] »(22:13) Jeżeli ktoś wypożyczy sobie coś od bliźniego swojego, a ono skaleczy się, lub padnie, zaś właściciela jego nie było przy tem; – musi on zapłacić,
[15] »(22:14) jeżeli zaś było najęte, – wejdzie on wynagrodzeniem swojem.
[16] »(22:15) Jeżeli ktoś uwiedzie dziewicę, która nie jest dotąd zaręczona, i legnie przy niej, – winien wianem pojąć sobie ją za żonę;
[17] »(22:16) lecz jeżeli wzbraniałby się ojciec jej wydać ją za niego, – on odważy srebra wedle wiana dziewic.
[18] »(22:17) Nie dawaj czarownicy żyć.
[19] »(22:18) Każdy kto legnie z bydlęciem, – musi zostać uśmiercony.
[20] »(22:19) Kto ofiaruje bogom, oprócz Wiekuistego Samego, – niech zostanie wytracony.
[21] »(22:20) Nie krzywdź przychodnia [gēr] i nie uciskaj go, albowiem przychodniami [gērim] byliście sami w Kraju Egipskim.
[22] »(22:21) Nie gnębcie żadnej wdowy, ni sieroty.
[23] »(22:22) Jeśli bowiem będziesz gnębił kogoś z nich, – zaiste! jeżeli zaśle skargę ku mnie jakąkolwiek, Ja wysłucham skargę jego
[24] »(22:23) i gniew Mój zapłonie, a Ja będę was zabijał mieczem: żony wasze staną się wdowami, synowie wasi sierotami.
[25] »(22:24) Gdy wypożyczysz pieniądze ludowi mojemu, biednemu przy tobie, nie postępuj z nim jak lichwiarz, nie nakładajcie nań przyrostu.
[26] »(22:25) Jeżeli weźmiesz w zastaw szatę bliźniego swego, będziesz mu ją zwracał zanim słońce zajdzie.
[27] »(22:26) Albowiem jego to okrycie tylko, przyodziewek jego ciała; pod czem on będzie leżał? Albowiem będzie tak, iż jeśli on Mi się poskarży, – Ja wysłucham, gdyż Ja jestem Miłosierny.
[28] »(22:27) Nie złorzecz sędziom i nie przeklinaj księcia ludu twego.
[29] »(22:28) Nie opóźniaj pierwocin ziarna twego, ani płynów twoich. Pierworodnego z pośród synów twoich dawaj Mnie.
[30] »(22:29) Taksamo będziesz postępował z wołem twoim i z trzodą twoją: przez siedem dni niech będzie przy swej matce, zaś ósmego dnia – będziesz Mnie je dawał.
[31] »(22:30) Ludźmi świętobliwymi bądźcie Mi: mięsa w polu rozszarpanego nie spożywajcie, będziecie je rzucać psom.