Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Wiekuisty rzekł do Mojżesza, mówiąc:
[2] »„Wyślij sobie ludzi, ażeby wybadali Kraj Kanaanejski, który Ja dam Synom Izraela; – po jednym z pokolenia rodów ich wyślecie, każdego, który jest wśród nich księciem”.
[3] »Mojżesz wysłał ich z Pustyni Paranskiej wedle rozkazu Wiekuistego, a wszyscy oni byli mężami [dostojnymi], naczelnikami Synów Izraela.
[4] »A oto ich imiona: Z pokolenia Rubina [Rěūbēn] – Szammūa, syn Zakkūra;
[5] »z pokolenia Szymona [Šim’onl – Szafat, syn Choriego;
[6] »z pokolenia Judy [Jehuda] – Kaleb, syn Jefunny [Jěfunne];
[7] »z pokolenia Isachara [Jissachar] – Jigał [Jig’al], syn Józefa [Josef];
[8] »z pokolenia Efraima [Efrajim] – Hozeasz [Hoszēa], syn Nuna;
[9] »z pokolenia Benjamina [Binjamin] – Palti, syn Rafūa;
[10] »z pokolenia Zěbūluna – Gaddiēl, syn Sodiego [Sodi];
[11] »z pokolenia Józefa; ze szczepu Menasego [Menaszsze] – Gaddi, syn Susyego [Susi];
[12] »z pokolenia Dana – Ammiēl, syn Gammallego [Gěmalli];
[13] »z pokolenia Aszera – Sětūr, syn Michāēla;
[14] »z pokolenia Naftalego [Naftali] – Nachbi, syn Wafsego [Wafsi];
[15] »a z pokolenia Gada – Gěūēl, syn Machego [Machi].
[16] »Oto są imiona mężów owych, których Mojżesz wysłał, ażeby wybadali Kraj. Wówczas Mojżesz nazwał Hozeasza [Hoszea], syna Nuna, – Jozuą [Jěhōszūa].
[17] »Mojżesz wysłał ich, ażeby wybadali Kraj Kanaanejski i on rzekł do nich: „Wyjdźcie tędy przez Negeb, [poczem] wyjdziecie na Har [Górę],
[18] »i oglądajcie Kraj, jakim jest, [zarówno jak] i lud, który mieszka w nim, czy on mocnym jest, czy słabym, czy nieliczny on, czy liczny;
[19] »i [też] jaką jest Ziemia, na której zamieszkuje, czy ona dobra, albo zła; jakie są te miasta, w których on przebywa, czy w obozach, czyteż w grodach;
[20] »jaką jest ta gleba, czy ona tłusta, czyteż chuda, – czy są na niej drzewa, czyteż nie. Okażcie się dzielnymi i zabierzcie z owoców Kraju!” A dnie owe [przypadały] [na] czas pierwocin winogron.
[21] »Oni wyszli i zbadali Kraj od pustyni Cynu, aż do Rěchobu w kierunku do Chămatu.
[22] »Oni wyszli [mianowicie] na Negeb i doszli aż do Chebronu, a tam byli [wówczas] Achiman, Szēszaj i Talmaj, potomkowie Anaka [Olbrzyma], – Chebron zaś zbudowany został siedem lat przed Coanem [Coan=Tanis] Egipskim.
[23] »Skoro przybyli do Doliny Eszkolu, ucięli tam latorośl z jednem gronem winogron i nosili ją na drążku we dwoje, a [nosili też] granatowe jabłka, oraz figi.
[24] »Miejscowość ową nazwano Nachal-Eszkol [Dolina Grona], gwoli owemu gronu [eszkol], które Synowie Izraela ucięli [i zabrali] [s]tam[tąd].
[25] »Oni wrócili po wybadaniu Kraju po upływie dni czterdziestu,
[26] »poszli i przybyli do Mojżesza i do Arona i do całej Gminy Synów Izraela do Pustyni Paranskiej, do Kadeszu, i zdali sprawę im, oraz całej Gminie, i pokazali im owoce Kraju.
[27] »Oni opowiadali mu i mówili: „Przybyliśmy do Kraju, dokąd nas wysłałeś, i też [rzeczywiście] płynie mlekiem on i miodem; – oto jego płody.
[28] »Lecz zaiste! potężnym jest ten lud, który zamieszkuje Kraj, również miasta są warowne [i] bardzo wielkie, a też potomków Anaka widzieliśmy tam.
[29] »Amalek zamieszkuje w Krainie Negebu, Chittejczyk, Jebusejczyk i Emorejczyk – zamieszkują Har [Górę], zaś Kanaanejczyk [Kěnaăni] mieszka przy morzu i nad brzegiem Jordanu [Jardēn]”.
[30] »Atoli Kaleb uciszał lud [od występowania] przeciwko Mojżeszowi i rzekł: „My napewno wyjdziem i zajmiemy go [Kraj] na dziedziczną własność, gdyż podołamy mu napewno.”
[31] »Ale mężowie, którzy wychodzili z nim, mówili: „Nie będziemy mogli wyjść przeciwko ludowi temu, albowiem on mocniejszy od nas”.
[32] »Oni rozpuścili wieść [niedobrą] o Kraju, który wybadali, pośród Synów Izraela, mówiąc: „Kraj, który my przeszliśmy, ażeby zbadać go, – krajem jest pożerającym swych mieszkańców, lud zaś wszystek, który widzieliśmy w nim, – to są rozmiarów [dużych] ludzie.
[33] »Tam też widzieliśmy olbrzymów [Něfilim], synów Anaka, [tak, iż w porównaniu z nimi] byliśmy w oczach naszych, jak szarańcza, i tak[imi] my się też wydawali im”.