Teksty » Uwspółcześniona Biblia Gdańska » Księga Hioba » Rozdział 37
«  Księga Hioba 36 Księga Hioba 37 Księga Hioba 38  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »I drży z tego powodu moje serce, i wyrywa się ze swego miejsca. [2] »Słuchajcie uważnie grzmotu jego głosu i dźwięku, który wychodzi z jego ust. [3] »Pod całym niebem go wypuszcza, a jego błyskawicę – na krańce ziemi. [4] »Po niej huczy grzmot, grzmi głosem swojego majestatu, i nie powstrzymuje ich, gdy słychać jego głos. [5] »Bóg cudownie grzmi swoim głosem, czyni wielkie rzeczy, których nie możemy zrozumieć. [6] »Mówi bowiem do śniegu: Padaj na ziemię, a także do deszczu i do ulewy jego potęgi. [7] »Pieczętuje rękę każdego człowieka, aby wszyscy ludzie poznali jego dzieło. [8] »Wtedy zwierzęta wchodzą do jaskini i zostają w swoich jamach. [9] »Od południa przychodzi wicher, a zima od wiatrów północnych. [10] »Swoim tchnieniem Bóg czyni lód i ścinają się szerokie wody. [11] »Także wilgocią ziemi obciąża obłok, rozpędza chmurę swoim światłem. [12] »One krążą według jego rady, aby czyniły wszystko, co rozkazuje na powierzchni okręgu ziemi. [13] »A on sprawia, że się pojawiają – czy to dla karania, czy dla swojej ziemi, czy dla okazywania miłosierdzia. [14] »Słuchaj tego uważnie, Hiobie; zastanów się i rozważ cudowne dzieła Boga. [15] »Czy wiesz, kiedy i co postanawia Bóg o tych sprawach albo kiedy rozjaśnia światło swej chmury? [16] »Czy wiesz, jak wiszą chmury – cuda tego, który jest doskonały we wszelkiej wiedzy? [17] »Czy wiesz, jak twoje szaty się rozgrzewają, gdy on uspokaja ziemię wiatrem południowym? [18] »Czy rozpościerałeś z nim niebiosa, które są trwałe i podobne do zwierciadła odlanego? [19] »Poucz nas, co mamy mu powiedzieć, bo nie możemy ułożyć słów z powodu ciemności. [20] »Czy należy go powiadomić, że przemawiam? Przecież jeśli ktoś przemówi, zostanie na pewno pożarty. [21] »Teraz jednak ludzie nie mogą patrzyć na światło, gdy jaśnieje w chmurach, gdy wiatr przechodzi i rozprasza je. [22] »Od północy przychodzi jakby złoty blask, ale w Bogu jest straszliwy majestat. [23] »On jest Wszechmocny, nie możemy go doścignąć. On jest wielki w potędze i sądzie i bogaty w sprawiedliwość. Nie uciska nikogo. [24] »Dlatego boją się go ludzie. On nie ma względu na żadnego, który jest mądry w sercu. 
«  Księga Hioba 36 Księga Hioba 37 Księga Hioba 38  »


 Źródło tekstu: Fundacja Wrota NadzieiOpis prezentowanego tekstu: Projekt realizowany przez Fundację Wrota Nadziei, uwspółcześniający archaiczną gramatykę i słownictwo Biblii Gdańskiej z roku 1632. Wydawca wyraża zgodę na kopiowanie i rozpowszechnianie całości lub części publikacji, jednak bez czerpania z tego korzyści finansowych i bez wprowadzania jakichkolwiek zmian.