BibliePolskie.pl

Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń

Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii

[1] »Tedy Jakob szedł i przydzie do ziemie na wschod słuńca, [2] »i urział studnicę na polu a trzy sta❬da❭ owiec stojąc około jej, bo z tej studnicej napawany, i zakładowana ta studnica kamieniem. [3] »A mieli są obyczaj oni to pastuchowie, gdyż się wszytki owce seszły, tedy kamień odwalili i napawali owce, a napojiwszy lepak zasię założyli onym to kamieniem. [4] »Tedy Jakob rzecze ku pastucham: „Bracia, odkąd jeście?” Tedy oni otpowiedzieli, że z Aram. [5] »I opyta jich, znaliliby Labana syna Nachorowa. otpowiedzieli: „Znamy”. [6] »I rzecze Jakob: „Zdrowli jest?” Tedy oni rzekli: „Dobrze się jima” i rzekli: „Otoć jidzie dziewka jego Rachel z stadem swym”. [7] »Tedy rzekł Jakob: „Daleko[li] jest jeszcze do wieczora a nie jest godzina gnać stad do chlewow, ale napojić owce i gnać je lepak na pastwę”. [8] »Tedy oni rzekli: „Nie możemy, dojąd się wszytki stada nie zbiorą, bo nie odwalimy kamienia z studnicej a stad nie napojimy”. [9] »To jeszcze miedzy sobą mowili a wtenczas Rachel poszła z owcami oćca swego, bo jest pasła owce. [10] »Kiedy ją uźrzał Jakob a wzwiedział, że jest siostra jego ujeczna a owce jego uja Labanowy, tedy odwalił kamień, jimże studnicę zakrywano, [11] »a napojiwszy dobytek i jimie się jej całować, a zapłakaw [12] »i rzekł jej, iże jest brat jej ❬oćca❭, syn Rebeczyn, tedy ona rychło bieżawszy powiedziała oćcu swemu. [13] »Jenże usłyszaw, iże przyszedł Jakob syn siostry jego, wybiegł przeciw jemu i obłapił ji, pocałował i wwiodł ji do swego domu. A usłyszaw, iże był przyrodzon jemu, [14] »tedy rzecze: „Ty jeś kość moja a ciało moje”. A gdyż minie miesiąc temu, [15] »rzekł jest k niemu: „Przetoli mi darmo będziesz służyć, iżeś brat moj? Powiedz mi, cso chcesz ❬służby❭ ode mnie wziąć?” [16] »A jimiał jest dwie dziewce: starszej dziano Lija, a młodszej Rachel. [17] »Ale Lija miała jest oczy bolące, a Rachel twarzy krasnej a weźrzenia nadobnego. [18] »Ktorąż to Jakob miłował, otpowiedział jest: „Będęć służyć prze dziewkę twą Rachel młodszą siedm lat”. [19] »Tedy Laban otpowiedział jemu: „Lepiejci jest, iżeć ją tobie dam, niżli jinemu mężowi, przetoż ostań u mnie”. [20] »Tedy Jakob służył z❬a❭ Rachel siedm lat a widziała się jemu mała wielmi chwila prze wieliką miłość. [21] »Rzekł jest ku Labanowi: „Daj mi żonę moję, boć jest czas już się dokonał, aćbych wszedł k niej”. [22] »Jenże to, zezwaw wielikie przyjaciele na gody, uczynił swadźbę. [23] »A gdy było wieczor, wwiodł k nie- mu Laban [24] »❬...❭ dziewkę starszą, jejże to jimię Zelfa. Ku niejże to kiedy był Jakob podług obyczaja w[y]szedł, z jutra [a] uźrzał, iże to jest była starsza dziewka s nim, [25] »i rzekł jest ku ćciu swemu: „Cso jest to, csoż jeś uczynił? A wszako jeśm tobie za Rachel służył? Przecz jeś mi w nocy położył starszą? [26] »Otpowiedział Laban: „Nie u nas tego wobyczaja, bychom młodszą pirwej wydali za mąż. [27] »Napełni tydzień dni tej to swadźby, a potem ci tę to dam ❬...❭, gdyż mi to będziesz służyć siedm lat ❬...❭” [28] »A on wielmi rad przyzwolił, a gdyż tydzień minął, tedy pojmie Rachel, [29] »jejże to dał ociec dziewkę Balę. [30] »A tak jimie żędać swadźby i pocznie poślednią więcej miłować niże pirwą, i służył jemu drugich siedm lat. [31] »A widząc Bog, iże nienawidział starszej, jejże to jimię Lija, otworzył [Bog] jej żywot, a siostrę jej przezdziatkinią ostawi. [32] »Ktoraż to począwszy i porodziła syna, i zdzieje jemu jimię Ruben. ❬...❭