Teksty » Ks. Eugeniusz Dąbrowski - Nowy Testament z Wulgaty » Ewangelia Jana » Rozdział 2
«  Ewangelia Jana 1 Ewangelia Jana 2 Ewangelia Jana 3  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »A na trzeci dzień odbywały się gody weselne w Kanie Galilejskiej i była tam matka Jezusowa. [2] »Zaproszono też na gody Jezusa wraz z uczniami jego. [3] »A gdy zabrakło wina, rzekła matka Jezusa do niego: Wina nie mają. [4] »I rzekł jej Jezus: Zostaw to mnie, niewiasto, jeszcze nie nadeszła godzina moja. [5] »Mówi tedy matka jego do sług: Uczyńcie, cokolwiek wam powie. [6] »A było tam sześć stągwi kamiennych, ustawionych dla obrzędowych obmywań żydowskich, z których każda mogła pomieścić dwa lub trzy wiadra. [7] »Rzecze im Jezus: Napełnijcie stągwie wodą. I napełnili je aż po brzegi. [8] »I rzekł do nich Jezus: Zaczerpnijcie teraz i zanieście gospodarzowi wesela. I zanieśli. [9] »A gdy gospodarz skosztował wody, która się stała winem, a nie wiedział, skąd by się wzięło (lecz słudzy, którzy czerpali wodę, wiedzieli), przywołał gospodarz wesela oblubieńca [10] »i rzekł doń: Każdy człowiek daje naprzód dobre wino, a kiedy się napiją, wtedy to, które jest gorsze, a ty zachowałeś dobre wino aż do tego czasu. [11] »Taki to początek cudów uczynił Jezus w Kanie Galilejskiej i okazał chwałę swoją, i uwierzyli weń uczniowie jego. [12] »Potem poszedł sam i matka, bracia i uczniowie jego do Kafarnaum i pozostali tam dni kilka. [13] »A zbliżała się Pascha żydowska, Jezus przyszedł tedy do Jerozolimy. [14] »I zastał w świątyni sprzedających woły, owce i gołębie i siedzących tych, co zmieniali pieniądze. [15] »A uczyniwszy jakoby bicz z powrozów wypędził wszystkich ze świątyni, owce też i woły, pieniądze zmieniających je rozsypał, a stoły powywracał. [16] »Do sprzedających zaś gołębie rzekł: Wynieście to stąd i nie czyńcie domu Ojca mego domem targowiska. [17] »I przypomnieli sobie uczniowie jego, że jest napisane: Żarliwość o dom twój pożera mię. [18] »Żydzi tedy, odzywając się, rzekli do niego: Jaki znak dasz nam na dowód, że masz prawo to czynić? [19] »A odpowiadając Jezus rzekł im: Zburzcie tę świątynię, a ja w trzy dni ją odbuduję. [20] »Rzekli tedy Żydzi: Czterdzieści sześć lat budowano tę świątynię, a ty w trzy dni chcesz ją odbudować? [21] »Ale on mówił o świątyni ciała swego. [22] »I gdy powstał z martwych, przypomnieli sobie uczniowie jego, że o tym mówił, i uwierzyli Pismu i słowom, które wyrzekł Jezus. [23] »A gdy był w Jerozolimie w dzień święty Paschy, wielu uwierzyło w imię jego widząc cuda, które czynił. [24] »Ale sam Jezus nie zwierzał się przed nimi, dlatego że znał wszystkich. [25] »I nie trzeba mu było niczyjego świadectwa o człowieku, sam bowiem wiedział, co kryje się w człowieku. 
«  Ewangelia Jana 1 Ewangelia Jana 2 Ewangelia Jana 3  »


 Opis prezentowanego tekstu: Pismo Święte Nowego Testamentu,wstęp, nowy przekład z Wulgaty, komentarz przez ks. Eugeniusza Dąbrowskiego - doktora świętej teologii; doktora nauk biblijnych. Księgarnia św. Wojciecha 1973. Poznań Warszawa Lublin. Wydanie 18. XLIII, 1024 s., [3] k. tabl.; il., mapy; 18 cm. Druk. RSW "Prasa - Książka - Ruch" Zakłady Graficzne w Bydgoszczy. Druk ukończono we wrześniu 1973 r. Ostatnie wydanie całego Nowego Testamentu. Tekst zamieszczony za zgodą Wydawnictwa Święty Wojciech [zgoda z dn. 2017.03.17]. Opracowanie tekstu: BibliePolskie.pl