Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »A odpowiadając Jezus, mówił im znowu przez przypowieści, rzekąc:
[2] »Podobne się stało Królestwo Niebieskie człowiekowi królowi, który sprawił gody małżeńskie synowi swojemu.
[3] »I posłał sług swoich wzywać zaproszonych na gody, a nie chcieli przyjść.
[4] »Znowu posłał inszych sług, mówiąc: Powiedzcie zaproszonym: Otom obiad mój nagotował: woły moje i co było karmnego jest zabite i wszystko gotowe: pójdźcie na gody.
[5] »A oni zaniedbali i odeszli, jeden do wsi swojej, a drugi do kupiectwa swego;
[6] »a inni pojmali sług jego i zelżywość im uczyniwszy, pozabijali.
[7] »A usłyszawszy to król, rozgniewał się, i posławszy wojska swe, wytracił onych mężobójców i miasto ich spalił.
[8] »Wtedy rzekł służebnikom swoim: Gody wprawdzie są gotowe, lecz zaproszeni nie byli godnymi;
[9] »idźcie przeto na rozstania dróg i kogokolwiek znajdziecie, wezwijcie na gody.
[10] »I wyszedłszy słudzy jego na drogi, zgromadzili wszystkich, których znaleźli: złych i dobrych. I napełnione zostały gody spoczywającymi (u stołu).
[11] »A wszedł król, aby oglądać spoczywających (u stołu), i zobaczył tam człowieka nie odzianego szatą godową.
[12] »I rzekł mu: Przyjacielu, jakoś tu wszedł, nie mając szaty godowej? A on zamilknął.
[13] »Wtedy rzekł król sługom: Związawszy ręce i nogi jego, wrzućcie go w ciemności zewnętrzne: tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.
[14] »Albowiem wielu jest wezwanych, ale mało wybranych.
[15] »Wtedy odszedłszy Faryzeusze, naradzali się, jakoby Go podchwycili w mowie.
[16] »I posłali do Niego uczniów swoich z Herodyanami, mówiąc: Nauczycielu, wiemy że jesteś prawdziwy i drogi Bożej wprawdzie nauczasz a nie dbasz na nikogo, albowiem nie oglądasz się na osobę ludzką:
[17] »powiedz że nam tedy, co ci się zdaje, godzili się dać czynsz cesarzowi, czy nie?
[18] »A Jezus poznawszy złość ich, rzekł: Czemu Mię kusicie, obłudnicy?
[19] »Pokażcie Mi monetę czynszową. A oni Mu przynieśli denara.
[20] »I rzekł im Jezus: Czyj jest ten obraz i napis?
[21] »Rzekli Mu: Cesarski. Wtedy rzekł im: Oddajcież tedy co jest cesarskiego cesarzowi, a co jest Bożego – Bogu.
[22] »A usłyszawszy to, dziwowali się, i opuściwszy Go odeszli.
[23] »Tegoż dnia przyszli do Niego Saduceusze, którzy powiadają, że niema zmartwychwstania, i pytali Go
[24] »mówiąc: Nauczycielu, Mojżesz rzekł: Jeśliby kto umarł nie mając syna, niech brat jego pojmie żonę jego i wzbudzi nasienie bratu swemu.
[25] »A było u nas siedmiu braci: i pierwszy ożeniwszy się umarł, i nie mając nasienia, zostawił żonę swą bratu swojemu.
[26] »Podobnie też drugi i trzeci aż do siódmego.
[27] »A naostatek po wszystkich umarła i żona.
[28] »W zmartwychwstaniu tedy, którego z onych siedmiu będzie żoną? ponieważ wszyscy ją mieli.
[29] »A odpowiadając Jezus, rzekł im: Błądzicie, nie rozumiejąc Pisma ani mocy Bożej.
[30] »Albowiem w zmartwychwstaniu ani się nie żenią, ani za mąż nie idą, ale będą jako Aniołowie Boży w Niebie.
[31] »A o powstaniu umarłych nie czytaliście, co powiedziane jest od Boga mówiącego wam:
[32] »Jam jest Bóg Abrahama, i Bóg Izaaka, i Bóg Jakóba? Nie jest Bóg umarłych, ale żywych.
[33] »A usłyszawszy rzesze, dziwowały się nauce Jego.
[34] »A usłyszawszy Faryzeusze, że zawarł usta Saduceuszom, zeszli się społem,
[35] »i zapytał Go jeden z nich, nauczyciel Zakonny, kusząc Go:
[36] »Nauczycielu, które jest wielkie przykazanie w Zakonie?
[37] »Rzekł mu Jezus: Będziesz miłował Pana Boga twego z całego serca twego, z całej duszy twojej, i ze wszystkiej myśli twojej.
[38] »Toć jest największe i pierwsze przykazanie.
[39] »A wtóre podobne jest temu: Będziesz miłował bliźniego twego jako samego siebie.
[40] »Na tem dwojgu przykazań zawisł wszystek Zakon i Prorocy.
[41] »A gdy się zebrali Faryzeusze, spytał ich Jezus,
[42] »mówiąc: Co się wam zdaje o Chrystusie, czyim jest Synem? Rzekli Mu: Dawidowym.
[43] »Rzekł im Jakoż tedy Dawid w Duchu zowie Go Panem, mówiąc:
[44] »Rzekł Pan Panu memu: Siądź po prawicy Mojej, aż położę nieprzyjaciół Twoich podnóżkiem nóg Twoich?
[45] »Jeśli tedy Dawid zowie Go Panem, to jakim sposobem jest Synem jego?
[46] »I żaden nie mógł Mu odpowiedzieć słowa, ani nie śmiał żaden od tego dnia więcej Go pytać.