BibliePolskie.pl

Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń

Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii

[1] »Pożegnał jest Pan Bog Noe i syny jego a rzekąc k nim: „Rośćcie a rozmnożcie się, a napełnicie ziemię, [2] »a groźni i straszliwi bądźcie nade wszym stworzenim na ziemi i nad wszym ptastwem niebieskim, i nade wszym, cso po ziemi płozi, i wszytki ryby morskie dawam tobie w moc. [3] »I nade wszą twarzą na ziemi, cso żywo jest, toć dawam na pokarm, i ziele zielone, wszytkoć dawam, [4] »kromie tego, abyście mięsa ze krwią nie jedli, boć bych tego pewno pomścił. [5] »Przeto iże krwie waszych żywotow będę pożądał s ręki wszego stworzenia, i z ręki człowieczej, i z ręki męskiej, i z ręki brata jego będę potrzebować żywota człowieczego. [6] »Ktokoli przeleje krew człowieczą, będzie jego krew przelana, boć człowiek jest uczynion ku obliczu bożemu. [7] »A wy rośćcie a płodźcie się, tako się rozpłodzicie po ziemi”. [8] »Toć jest Bog rzekł k Noemu i jego synom: [9] »„A to też ustawię ślub moj miedzy wami a s waszym nasienim po was, [10] »a wszelkiej duszy żywej, jeż to jest s wami, tako ptastwu jako dobytku wielikiemu i małemu, i wszemu, jeż to jest z korabia wyszło, i wszemu dobytku ziemskiemu. [11] »Ustawię ślub m[n]oj s wami a nikakie potem będzie zapomniano wsze[mu] stworzenie ❬...❭, ale gdy potopa będzie ❬...❭”. [12] »To rzekł Bog: „Toć znamię będzie moje mego ślubu, jeżeśm dał wam i wszytkim duszam żywym, jeż to są s wami wiecznie: [13] »Postawię ducha w niebieskich obłocech a to będzie na znamię mego s wami ślubu na ziemi. [14] »A gdyż oblekę niebiosa obłoki, ukaże się dusza w obłoce [15] »i wspomionę na swoj ślub, jeżem to wam ślubił i wszej duszy żywej ❬...❭, a potem więc nie będą potopy, jeż by to zatraciły wszelkie stworzenie. [16] »❬...❭ i będę ją widzieć a wspomionę na wieczny ślub, jenże się stał miedzy Bogiem a miedzy wszelką żywą duszą, jeż to jest na ziemi”. [17] »I rzekł Pan Bog ku Noemu: „Toć będzie znamię ślubu, ktoryżeśm był ustawił miedzy sobą a miedzy wszym stworzenim”. [18] »I byli są synowie Noego, jeż to wyszli z korabia, Sem, Cham a Jozefat, ale Cham to jest ociec Tanaon. [19] »Tyć to są synowie Noego a ot tych się jest rozpłodziło wszytko ludzskie pokolenie po wszej ziemi. [20] »I pocznie Noe orać ziemie a płodzić winice. [21] »I napije się tego wina, i zapije się a nago leżał w swem stanu. [22] »To gdyż Cham uźrzał, ociec Kanaan, oćca swego łono nagie, powiedział bratoma swyma. [23] »Tegdy Sem a Jozefat włożysta płaszcz na swa ramiona a jidzieta, a opatrzyta i przykryjeta nagość oćca swego, ❬...❭ muchy jego więcej nie widziały. [24] »Tedy Noe przespaw się z onego napicia i wzwiedział, cso jemu syn uczynił jego mniejszy, [25] »i rzekł: „Przeklęte moje dziecię bądź Chanaan, a bądź podnożkiem sługam twich bratow”. [26] »I rzecze: „Błogosławion bądź, synu boży ❬Sem❭! A bądź Chanaan podnożkiem jego. [27] »Rozszyrzy, Boże, Jafeta, ać przebywa w przebytku Semowem, a bądź Kanaan podnożkiem jego”. [28] »I był jest Noe po potopie żyw trzysta a pięćdziesiąt lat. [29] »A był jest żyw szwego wieku wieku swego dziewięćset a pięćdziesiąt lat, potem jest umarł.