Teksty » Biblia Królowej Zofii - Transkrypcja » 1 Księga Królewska » Rozdział 14
«  1 Księga Królewska 13 1 Księga Królewska 14 1 Księga Królewska 15  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Tego czasu rozniemogł się Abija syn Jeroboamow. [2] »Tedy rzekł Jeroboam ku swej żenie: „Wstanąc przemień odzienie na sobie, aby ciebie nie poznał, by była żona Jeroboamowa, a jidzi do Sylo tu, gdzież jest Achyjasz prorok, ten jen mowił mnie, iżebych miał krolować nad tym to ludem. [3] »A weźmi na swą rękę dziesięć chlebow a pokrętę, a sąd miodu i jidzi k niemu, bo on tobie powie, cso się ma przygodzić temu dziecięciu”. [4] »I uczyniła żona, jako jej był rzekł Jeroboam wstawszy i szła do miasta Sylo, i nalazła dom Achyjaszow, a on nie może widzieć, bosta się byle zamroczyle oczy jego starością. [5] »W tę dobę Pan ku Achyjaszowi rzekł: „Owa toć żona Jeroboamowa przydzie k tobie, aby ot ciebie radę wzięła swem synu, jen niemoże; to a to jej mow”. A gdyż weszła, a porzekła się, by nie była ta, ktoraż była, [6] »jąż gdyż usłyszał Achyjasz jidąc, ana jidzie we dźwirzy i rzecze: „Wnidź, żono Jeroboamowa! Przecz się jiną czynisz? A jam k tobie posłan twardy poseł. [7] »Jidzi a powiedz Jeroboamowi: Toć mowi Pan Bog israhelski: Przeto iżem ciebie powyszył z pośrodk[t]a luda a dałem cię nad moj lud israhelski, wodzem uczyniw cię, [8] »a rozdzieliłem krolewstwo domu Dawidowa, a dałem je tobie, i nie byłeś jako sługa moj Dawid, jenże ostrzegał przykazań mych a naśladował mię ze wszego sierca swego czyniąc, cso było lubo przed mym obliczym, [9] »ale czyniłeś złe nade wszytki, jiż byli przed tobą, a uczynił jeś sobie bogi cudze a dęte, aby mię ku gniewu wzbudził, a mnieś zarzucił zasię, [10] »przetoż ja przywiodę wszytko złe na dom Jeroboamow a zagubię z Jeroboamowa domu i psa, i mdłego a zarzuconego i naniższego w israhelskiem ludu, a oczyścię ostatki domu Jeroboamowa, jako wyczyściają gnoj aż do czystoty. [11] »Ktorzykoli zemrą z luda Jeroboamowa w mieście, śniedzą je psi, a ktorzy zemrą na polu, śnie je ptastwo niebieskie, bo to mowił Pan. [12] »Przeto ty wstanąc, jidź do swego domu, a gdyż podziesz do miasta, w tę dobę umrze pacholik. [13] »I będą jego płakać wszytcy ludzie israhelszczy a pochowają ji, bo on sam będzie wniesion do grobu z luda Jeroboamowa, bo naleziono jest do niego wszytko dobre ku Panu Bogu israhelsk iemu w domu Jeroboamowie. [14] »A Pan sobie uczyni krola nad israhelskim ludem, jen pobije dom Jeroboamow tego dnia a tego czasu. [15] »A pobije Pan Bog dom israhelski, jako się rusza treść w wodzie, a wyplewie Israhel z ziemie tej to dobrej, jąż dał oćcom jich, a rozwieje je za potok, bo czynili sobie ługi, aby gniewali Pana. [16] »A poda je Pan Bog israhelski prze grzechy Jeroboamowy, jimiż zgrzeszył a ku grzechu przyprawił lud israhelski. [17] »Tedy wstawszy żona Jeroboamowa i szła a przyszła do Tersa. A gdyż przestąpiła przez prog domowy, nalazła, ano dziecię umarło [18] »a pochowali je. I płakał jego wszytek dom israhelski podle słowa bożego, jeż mowił przez sługę swego Achyjasza proroka. [19] »Ale jini uczynkowie Jeroboamowi, kako bojował a krolował, popisany są w księgach uczynkow dni krolow israhelskich. [20] »A dni, w nichże krolował Jeroboam, było lat dwadzieścia i dwie. I skończał Jeroboam z swymi oćcy a Nadab syn jego krolował w miasto jego. [21] »Ale Roboam syn Salomonow krolował w Juda. W jenem a we trzydzieści leciech był Roboam, gdyż począł krolować, a siedmnnaćcie lat krolował w Jerusalem mieście, jeż zwolił Pan, aby tu położył jimię swe ze wszech pokoleń izrahelskich. A było jimię macierze jego Naama [n]aamanicska. [22] »I czynił dom Judow nieprawie przed Bogiem a gniewali ji na wszytkiem, jeż czynili oćcowie jich swymi grzechy ❬...❭ [23] »Bo takież oni wzdziałali tu ołtarze a słupy, a ługi na wszelkiem przygorzu wysokiem, a pod wszelkim drzewim rożdżanym. [24] »A byli tedy w ziemi kapłani modlebni, a czynili wszelkie rzeczy ganiebne pogańskie, jeż Pan pogubił przed obliczym israhelskim. [25] »A piątego lata krolowania Jeroboaowa przyjał Sechach krol ejipski do Jerusalema [26] »i pobrał skarby domu bożego a skarby krolowy a wszytko podrapieżył, a szczyty złote, jichże był nadziałał Salomon. [27] »W miasto jich Roboam naczynił szczytow miedzianych i dał je wodzom szczytownym a tym, jiż ponocowali przede dźwirzmi domu krolowa. [28] »A gdyż chodził krol do domu bożego, nosili je ci, jiż mieli urząd naprzod chodzić, a potem je zasię przynosili do chowatedlnice odzienia szczytowego. [29] »A jini uczynkowie Roboamowi, a wszystko, csoż czynił, popisano jest w księgach uczynkow krolewskich Juda. [30] »I była walka miedzy Roboam a miedzy Jeroboam po wszytki dni. [31] »I skonał Roboam z swymi oćcy, a pochowan s nimi w mieście Dawid, a jimię macierzy jego Naama [n]aamanicska. I krolował Abija syn jego w miasto jego. 
«  1 Księga Królewska 13 1 Księga Królewska 14 1 Księga Królewska 15  »


 Źródło tekstu: Instytut Języka Polskiego PAN w KrakowieOpis prezentowanego tekstu: Tekst opracowany na podstawie "Korpusu tekstów staropolskich do roku 1500" udostępnionego przez Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk w Krakowie. Wersja tekstu z września 2005. Transkrypcja na podstawie: Bernacki, L.: Biblia Szaroszpatcka. Podobizna kodeksu Biblioteki Reformowanego Gimnazjum w Szaroszpataku. Kraków 1930. Tekst zamieszczony za zgodą IJP PAN.