BibliePolskie.pl

Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń

Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii

[1] »I szli są z Helim i przyszło jest wszytko mnostwo synow izrahelskich na puszczę Syn, ktora jest miedzy Helim a Synaj, piątegonaście dnia miesiąca wtorego, gdy wyszli są z ziemie ejipskiej. XVI [2] »I szemrali są wszytko zgromadzenie synow israhelskich przeciwo Mojżeszowi a Aaronowi na puszczy, [3] »i rzekli są k nima synowie izrahelszczy: „Bychom byli zmarli prz❬e❭ z rękę bożą w ziemi ejipskiej, gdyż siedzieliśmy na❬d❭ garncy mięsa a jedliśmy chleb w sytości. Przeczście wywiedli nas na puszczę tę to, abyście zabi❬li❭ście wszytko mnostwo to głodem?” [4] »I rzekł jest Pan ku Mojżeszowi; „Owa ja wam puszczę chleb z niebios, niechać wyjdzie lud a ać nabierze, cso by dosyć było po wszytki dni, abych jego pokusił, będzieli chodzić w zakonie mem, czyli nics. [5] »Ale szostego dnia aby uczynili, cso by wnieśli, a by dwoje było to, cso są nabierali po wszytki dni”. [6] »I rzekłasta Mojżesz a Aaron ku wszytkim synom israhelskim: „Wieczor wzwiecie, iże jest was Pan wywiodł z ziemie ejipskiej, [7] »a rano uźrzycie sławę Pana, boć jeśm słyszał szemranie wasze przeciw Panu. Ale my csośmy, żeście szemrali przeciw nam?” [8] »I rzekł Mojżesz: „Da-ć wam Pan wieczor mięso jeść a za jutra chleba do sytości, przeto że jest słyszał szemranie wasze, jimżeście szemrali przeciw jemu. Ale my csośmy? Ani jest przeciw nam szemranie wasze, ale przeciw Panu”. [9] »I rzekł Mojżesz ku Aaronowi: „Rzecz przede wszym zborem synow israhelskich: Przystępcie przed Pana, boć jest słyszał szemranie wasze”. [10] »A gdyż jest ❬mowił❭Aaron ku wszemu zboru synow israhelskich, weźrzeli na puszczą, ano sława boża zjawiła sie jest na puszczy w obłoce. [11] »I mowił jest Pan ku Mojżeszowi a rzkąc: [12] »„Słyszał jeśm szemranie synow israhelskich, mow k nim a rzkę: Wieczor będziecie jeść mięso, a rano nasyceni będziecie [nasyceni] chlebem a będziecie wiedzieć, że jeśm ja Pan Bog wasz”. [13] »A gdyż było wieczor, widzieli są wyszedszy przyleciałe ciecierze, any przykryły stany jich, a za jutra manna przyszła jako rosa w okoli jich. [14] »A gdyż była przykryła wirzch ziemie, z❬ja❭wiła sie jest na puszczy drobna rzecz i jako kosmate ku podobieństwu śrzonowi na ziemi. [15] »To gdyż widzieli synowie israhelszczy, mowili miedzy sobą: „Manhu?”, a to znamionawa: „Cso jest to?”, bo nie wiedzieli, cso by to było. Jimże rzekł Mojżesz: „To jest ten chleb, kto❬ry❭ dał wam Pan k jedzeniu. [16] »To jest ta rzecz, ktorą przykazał Pan: „Zbiraj ją każdy, cso dosyć ma k je❬dze❭niu, gomor miarę na każde pogłowie podla czysła duszy waszych, ktore przebywają w staniech, tak brać będziecie””. [17] »I uczynili są tak synowie israhelszczy, i zbierali są jeden więcej, a jeden mniej. [18] »I mierzyli są w miarę gomor, ani jest ❬kto❭ więcej sebrał, więcej miał, ani kto mniej przyprawił, mniej nalazł, ale każdy podle tego, jako mogł śnieść, zgromadzał. [19] »I rzekł Mojżesz k nim: „Niżadny jego nie ostawiaj do jutra”. [20] »A ktorzy jego nie posłuchali są, ale ostawili niektorzy z nich aż do jutra, chrobaki sie to rozlazło a zginęło. I rozgniewał sie był Mojżesz na nie. [21] »Opięć wszytcy nabrali rano, csoż dosyć mogli mieć k jedzeniu, a gdyż słuńce było sie rozgrzało, tedy rozpłynęło sie. [22] »Ale opięć w szosty dzień sebrali dwoj pokarm, to jest dwie mierze ❬gomor❭ [na dzień] na każdego człowieka. I przyszli są wszystka książęta tego mnostwa i powiedzieli są Mojżeszowi. [23] »Jenże jim rzekł: „To jest, cso mowił Pan: „Otpoczywani❬e❭ sobotne poświęcono jest Panu za jutra, to, cso dziełano ma być, czyńcie, a to, cso ma warzono być, warzcie, a csokoli ostałoby, zachowajcie do jut❬r❭a””. [24] »I uczynili tako, jako był przykazał Mojżesz, a nics jest nie zaginęło ani sie jest czyrzw nalazł w niem. [25] »I rzekł Mojżesz: „Jedzcie to dziś, boć sobota jest boża dziś, a przeto nie będzie nalezion dziś na polu. [26] »Sześć dni zbierajcie, bo siodmy dzień sobota boża ❬jest❭, przetoż nie będzie nalezion”. [27] »Gdyż przydzie siodmy dzień, a niektorzy szedszy z ludu, aby zbierali, nie naleźli. [28] »I rzekł jest opięć Pan ku Mojżeszowi: „I dokąd nie chcecie ostrzegać przyka❬za❭nia mego i zakona mego? [29] »Patrzcie, iże wam dał Pan sobotę, a przeto wam dał dzień szosty dwoj pokarm, ostań sie każdy sam przy sobie, niżadny nie wychodź z swego miasta w dzień siodmy”. [30] »I ś❬w❭ięcił jest lud siodmy dzień. [31] »I zdział jest dom israhelski jimię jego man, przeto że było jest jako siemię kolijandrowe białe a chęć jego jako żemła se ❬s❭ trdzią. [32] »I rzekł opięć Mojżesz: „To jest ta rzecz, ktorą jest przykazał Pan: „Napełni gomor z niego a chowajcie w będących potem narodziech, aby znali chleb, jimżeśm karmił was na puszczy, gdyż jeście wywiedzeni z ziemie ejipskiej”. [33] »I rzekł jest Mojżesz ku Aaronowi: „Weźmi ssąd jeden a puść tam mannę, csoć może wziąć gomor, a położ przed Panem, aby było chowano w narody wasze”, [34] »jako był przykazał Pan Mojżeszowi. I położył jest Aaron w ustawnie, aby chowan był. [35] »Ale opięć synowie israhelszczy jedli cztyrdzieści lat mannę, dokąd byli nie przyszli do ziemie przebytecznej, tym pokarmem karmieni są, dokąd nie dosięgli wszech krajow ziemie kananejskiej. [36] »Gomor ta miara jest dziesiąta część effy tej miary.