0 | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Tedy Olofernes przemowi kniej: „Bądź dobrej myśli a nie lękaj się w siercu twem, bom ja nie chciał nigdy uszkodzić męża, ktorykoli chciałby służyć krolowi Nabuchodonozorowi,
[2] »a lud twoj, by był mną nie wzgardził, nie wzwiodłbych kopija swego przeciw jemu.
[3] »A już powiedz mi, prze ktorą przyczynę odeszłaś od nich a zlubiło się tobie k nam przy
ć”.
[4] »Otpowie Judyt: „Przymi słowa swej służebnice, bo posłuchnieszli słow mych, swirzchowaną rzecz uczyni Pan
z tobą.
[5] »Bo żyw jest Nabuchodonozor krol ziemski i jego moc żywa jest, jaż jest w tobie ku skaraniu i ku polepszeniu wszego luda błędnego, bo nie tylko ludzie służą jemu prze
z cię, ale i źwierzęta polna poddany są jemu,
[6] »bo jest tak wzniesion domysł twego rozumu po wszech narodziech a ukazano jest ludu wszego świata, iżeś ty jeden sam dobry a mocny we wszem krolewstwie Nabuchodonozorowie, a kaźń twa po wszech włościach jest ogłoszona.
[7] »Ani jest to tajno, cso mowił Achyjor, ani to jest nie wiadomo, iże się jemu to stanie, csoś ty przykazał nad nim uczynić.
[8] »Bo to jest jisto, iże nasz Bog tak rozniewan grzechy naszymi, iże wskazał ludu swemu prze
z proroki swe, iże je chce poddać jich nieprzyjacielom prze ich grzechy.
[9] »A przeto wiedząc to synowie israhelszczy, iże Pana Boga swego rozniewali, strach twoj spadł na nie
[10] »a nadto głod je pościgł, a od niedostatku wody miedzy umarłymi są policzeni.
[11] »A już się o to radzą, aby zbili bydła swa a pili jich krew,
[12] »a poświętne rzeczy Boga swego, jichże przykazał Pan nie dotykać się, ze zboża, wina i oleja, to wszytko umienili nałożyć na walkę a strawić, jegoż by się nie mieli ani rękoma dotykać. A przeto iże to czynią, jeż jest złe, będą dani na zatracenie.
[13] »A ja, dziewka twa, poznawszy to, uciekłam od nich a posłał mię Bog, abych ty rzeczy tobie zwiastowała.
[14] »Bo ja, dziewka twa, naśladuję Boga mego zawżgi i ninie u ciebie sąc, przeto przyjaj mi, dziewce twej, ać wychodząc modlić się będę Bogu,
[15] »a powie mi, k
iedy jim nawroci jich grzech, a jać przyszedszy zwiastuję tobie, tak iże ja dowiodę cię na pośrzod Jerusalem a będziesz mieć wszytek lud israhelski jako owce, jeż pastyrza nie mają, a nie wszczeka nijeden ❬pies❭ przeciw tobie,
[16] »bo to mnie powiedz
iano zjednanim bożym.
[17] »A iże się Bog rozniewał na nie, przeto ja jeśm posłana Bog
iem ty rzeczy zwiastować tobie.
[18] »I zlubiła się ta wszytka słowa Olofernowi i sługam jego a dziwowali się wszytcy mądrości jej, i mowił drugi ku drug
iemu:
[19] »„Nie tak
iej żony na ziemi w weźrzeniu, w krasie i w umyśle swych słow”.
[20] »I rzekł k niej Olofernes: „Dobrze uczynił Bog, jen ciebie wysłał
z tego luda, aby ji ty podała w nasze ręce.
[21] »A przeto iże ❬jest❭ dobre twe ślubienie, uczynili mnie to Bog twoj, będzie tak
ież on i moj Bog, a ty będziesz wielika w domu Nabuchodonozorowie a jimię twe będzie ogłoszono we wszej ziemi”.