BibliePolskie.pl

0	Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii

[1] »Tedy usłyszawszy to synowie israhelszczy, jiż bydlili w ziemi Juda, wzbali się barzo jego oblicza, [2] »tak iże strach i groza padnie na jich myśl, aby tegoż nie uczynił Jerusalemu i kościołowi bożemu, cso był uczynił jinym miastom i kościołom jich. [3] »I posłali po wszej Samaryi wszędy wokoł aż do Jerycho, a osadzili wszytki wirzchy na gorach, [4] »a mury otoczyli swe wieśnice, a swiozą do nich użytki ku potrzebie na walkę. [5] »A takież Elijachym kapłan pisał ku wszem, ktorzy bydlili w Ezdrelon, jeż leży przeciw wielikiemu polu podle Dotaim, i wszytkim, przez ktoreż by mogła wojska ciągnąć, [6] »aby osiedli gory, przez jeż to by droga wiodła ku Jerusalem, a tu by strzegli, gdzież by mogła nawęższa droga miedzy gorami być. [7] »I uczynili synowie israhelszczy, jako jim przykazał był kapłan boży Elijachym. [8] »I wzwołał wszytek lud ku Panu wieliką pilnością a poniżyli swych dusz w poście sami i jich żony. [9] »I oblekli się kapłani w cylicyja, a swe dzieci składli przeciw kościołowi bożemu, a ołtarz boży przykryli cylicyjum. [10] »I wzwołali ku Panu Bogu israhelskiemu jenym duchem, aby jich nie poddawał w plon ni jich dziatek, ni jich żon na rozdzielenie a jich miast na wygładzenie, a jich świątynie na pokalenie. [11] »Tedy Elijachym wieliki kapłan boży schodziw wszytek Israhel, cieszył je swą rzeczą [12] »rzekąc: „Wiedzcie to, iżeć usłyszał Pan prośby wasze, acz trwając setrwacie w pościech waszych i w modlitwach w widzeniu bożem. [13] »Wspominajcie na Mojżesza sługę bożego, jen Amalech ufającego w swą siłę i w swą moc, i w swą wojskę, i w swe szczyty, i w swe wozy, i w swe jeźdźce, nie żelazem bojuję, ale świętymi modlitwami modląc się Bogu, pobił. [14] »Takież porażeni będą wszytcy nieprzyjaciele israhelszczy, acz setrwacie w tem uczynku, ktoryście poczęli. [15] »A tak ku jego napominaniu, modląc się Bogu, trwali przed obliczym bożym, [16] »tak iże i ci, jiż obiety ofierowali Bogu, obleczeni sąc w cylicyjum, ofierowali poświętne rzeczy Bogu a był popioł na głowach jich. [17] »A ze wszego sierca swego modlili się Bogu, aby nawiedził Israhelskie.