BibliePolskie.pl

0	Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii

[1] »I stało się, gdyż przestali mowienia swego, rozniewaw się Olofernes ❬...❭, rzekł ku Achyjorowi: [2] »„Przeto iżeś nam prorokował rzekąc, iże lud israhelski obranion będzie Bogiem swym, ja tobie ukażę, iże nie jest jiny bog jeno Nabuchodonozor. [3] »Kiedyż je pobijemy wszytki jako jenego czlowieka, tedy s nimi i ty mieczem asyrskim zagubion będziesz a wszytek Israhel z tobą zaginienim pominie. [4] »A skusisz, iże Nabuchodonosor jest pan wszej ziemi, a tedy miecz mego rycerstwa przedzie twe boki, a przekłot sąc, miedzy rannymi israhelskimi padniesz, a nie odetchniesz, aż s nimi i zginiesz. [5] »A jestli proroczstwo swe mnisz prawe, nie zmieni się oblicze twe, a groza, jaż twarz twą posiadła, otydzi ot ciebie, acz mnisz, iże ta słowa ma nie mogą się wypełnić. [6] »Ale aby wiedział, iże s nimi społu tego dojdziesz, owa w tę godzinę temu ludu będziesz przytowarzyszon, iże gdyż godne męki od miecza mego przymą, ty podobnej pomście podlężesz. [7] »Tedy przykazał Olofernes sługam swym, aby popadnąc Achyjora i wiedli ji do Betulijej a dali ji w ręce synom israhelskim. [8] »wziąwszy ji słudzy Olofernowy, brali się po poloch. Ale gdyż się przybliżyli ku goram, wyszli przeciw jim ci, jiż z proce łuczają. [9] »A oni się odwrociwszy od boku gory, przywiązali Achyjora ku drzewu za ręce i za nodze, a tak związanego wiciami, niechawszy go tu, wrocili się ku panu swemu. [10] »Potem synowie israhelszczy, szczedwszy z Betulijej, przyjeli k niemu, jegoż rozwiązawszy, wiedli do Betulijej a postawiwszy ji pośrzod luda tego, jęli się jego pytać, prze ktorą by winę Asyrszczy swiązanego jego tu niechali. [11] »A w tych dnioch bylesta tu dwie książęci: Ozyjasz, syn Micha z pokolenia Symeonowa, a Charym, jen słowie Gotonijel. [12] »A tak stoję przed starszymi Achyjor i przede wszemi, pocznie powiadać wszytko, cso był mowił ku opytaniu Olofernowu a kako lud Olofernow prze taką rzecz chciał ji zabić, [13] »a kako Olofernes rozniewaw się, prze taką rzecz kazał ji Israhelskim dać, aby gdyżby syny israhelskie przemogł, tedyby takież i samego Achyjora mękami rozmaitymi kazał zagubić, przeto iże był rzekł: „Bog niebieski jest obrońca jich”. [14] »A gdyż to wszytko Achyjor wymowił, wszytek lud padnie na swa oblicza modląc się Bogu a pospolitym narzekanim i płaczem jenostajnie swe prośby przelewali [15] »rzekąc: „Panie Boże nieba i ziemie, weźrzy na jich pychę a względni na naszę pokorę, a twarzy twych świętych obeźrzy, a ukaż, iże ty nie opuszczasz w cię ufających, a ty iste, jiż w się ufają a w swej sile się chełpią, poniżasz. [16] »A tak dokonawszy płaczu a przez cały dzień modlenie lud❬a❭ ku Bogu wypełniwszy, jęli się cieszyć Achyjora [17] »rzekąc: „Bog oćcow naszych, jegożeś ty moc zwiastował, on, obdarzyciel, tobie da za otpłatę, aby ty drzewiej jich zaginienie uźrzał, niżli nasze. [18] »A gdyż Pan Bog dobrowoleństwo da sługam swym, bądź z tobą takież Pan miedzy nami, a jako się tobie będzie lubić, tak z twymi se wszemi będziesz przebywać. [19] »Tedy Ozyjasz dokonaw rady, pojmie ji do swego domu i uczyni wieliką wieczerzą. [20] »A wezwaw wszech kapłanow, społu wypełniwszy post, pokarmili się. [21] »A potem wszytek lud był zwołan a przez całą noc w a. kościele się modlili, prosząc pomocy od Boga israhelskiego.